Με παλαιούς του μαθητές συναντήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στη Λεόντειο σχολή στη Ν. Σμύρνη.
Ο Αρχιεπίσκοπος δίδασκε την δεκαετία του 1960 σε μαθητές λυκείου στην Λεόντειο σχολή τα μαθήματα της ιστορίας, των αρχαίων ελληνικών και της νεοελληνικής γλώσσας.
Τον Αρχιεπίσκοπο υποδέχθηκε ο διευθυντής του σχολείου, ο οποίος τον ξενάγησε στους χώρους και στα εργαστήρια κι αμέσως μετά τον οδήγησε στην αίθουσα διδασκαλίας, όπου τον περίμεναν οι παλιοί του μαθητές.
Ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε συγκινημένος που 50 χρόνια μετά συναντούσε τους παλιούς του μαθητές και που κάποιοι από αυτούς, όπως είπε, τον θυμούνται και τον επισκέπτονται συχνά.
Ένας από τους παλιούς μαθητές αναφέρθηκε στην ομιλία του Αρχιεπισκόπου την ημέρα του Οσίου Φωτίου στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ιερά Μονή Πεντέλης.
Ο Αρχιεπίσκοπος είχε κάνει λόγο τότε για τα προβλήματα Εκκλησίας και κοινωνίας κι αυτό του θύμισε τον νεαρό καθηγητή που είχε στο σχολείο, ο οποίος δε φοβόταν να υπερασπιστεί τη γνώμη του με θάρρος.
Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε πως “υπάρχουν άνθρωποι πνευματικοί, με αρχές και θρησκευτικά βιώματα, οι οποίοι δεν θα ήθελαν επικοινωνία με τον κλήρο και δεν τους βλέπουμε στην Εκκλησία. Και υπάρχει το ερώτημα, ποιος φταίει για αυτό; Μήπως έχουμε υψώσει και εμείς χαρακώματα; Ίσως πρέπει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας”.
Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος συμβολικά παρέδωσε ένα μάθημα ιστορίας στους παλιούς του μαθητές για τα “θέματα” στο Βυζάντιο. Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία “θέματα” ήταν μεγάλες στρατιωτικές μονάδες που δημιουργήθηκαν κατά τον 6ο αιώνα, οι οποίες λάμβαναν το όνομά τους από την τοποθεσία στην οποία υπήρχαν.
Ο Αρχιεπίσκοπος, αμέσως μετά, τους μοίρασε ένα φυλλάδιο με ένα κείμενο υπό τον τίτλο “Άστοχοι Στοχασμοί” ζητώντας τους να προβληματιστούν και να ανταλλάξουν τις απόψεις τους. Στο κείμενο αυτό μεταξύ άλλων αναφέρονταν: “Οι Έλληνες είναι λαός ρομαντικός. Είναι ρομαντικοί από παραδόσεως, από κατασκευής, από ψυχοσυνθέσεως και είναι, ως εκ τούτου, ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο. Σκέφτονται πάντα με την καρδιά και ποτέ με το νου. Πάντα στις κρίσιμες και μεγάλες στιγμές του Έθνους, οι Έλληνες αφήνουν κατάπληκτη την ανθρωπότητα με τις φοβερές κατακόρυφες ανόδους και πτώσεις τους. Ουδέποτε στις πράξεις υπάρχει λογική και κρίση, αλλά μόνο συναίσθημα”.
Αμέσως μετά οι μαθητές μοιράστηκαν εμπειρίες και μνήμες από τα χρόνια που είχαν τον Αρχιεπίσκοπο καθηγητή, μίλησαν για τη ζωή τους σήμερα και του ζήτησαν να στέκεται στο πλευρό των νέων, γιατί, όπως είπαν, “οι νέοι σήμερα χρειάζονται όραμα και ανθρώπους σαν τον Αρχιεπίσκοπο να τους καθοδηγούν”.
Προσφέρθηκαν, επίσης, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί να ενισχύσουν εθελοντικά, με τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους, το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της Αρχιεπισκοπής.
Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε τους υπεύθυνους του σχολείου που διοργάνωσαν αυτήν τη συνάντηση, αλλά και όλους όσοι συμμετείχαν. Αναφέρθηκε στο κοινωνικό φροντιστήριο της Αρχιεπισκοπής, αλλά και σε κάποια από τα υπόλοιπα προγράμματα φιλανθρωπικού χαρακτήρα στα οποία θα μπορούσε να συνεισφέρει όποιος επιθυμεί και επισήμανε πως “όλα αυτά τα προγράμματα λειτουργούν από τον λαό. Η βοήθεια και η προσφορά του καθενός στηρίζει αυτήν την προσπάθεια”.
Αργότερα ο Αρχιεπίσκοπος παρέδωσε στους μαθητές του αναμνηστικό έλεγχο από το σημερινό “μάθημα”.
