Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί και αδελφές,
Με τη χάρη του Θεού ξεκινάμε και πάλι, ως Εκκλησία, την ανοδική πορεία μετανοίας και μεταστροφής της Τεσσαρακοστής και περνώντας μέσα από την έρημο των δοκιμασιών θα πορευθούμε προς το Πάσχα του Κυρίου.
Οφείλουμε να ξεπεράσουμε την υλική, ηθική και πνευματική φτώχεια μας και να δεχθούμε με τον καλύτερο τρόπο το κάλεσμα του Κυρίου, που μας θέλει, απλούς και ταπεινούς, ελεύθερους και χαρούμενους, στο σώμα και στην ψυχή για να κατευθυνθούμε προς το φως της Αναστάσεως.
Ας εγκαταλειφθούμε λοιπόν στο θέλημα του Θεού που ρυθμίζει την πορεία μας ως Εκκλησία. Ας προσπαθήσουμε αυτή η απόφασή μας να μην περιοριστεί στο χρόνο που διαρκεί ο ευπρόσδεκτος αυτός καιρός μετανοίας της Τεσσαρακοστής. Ας επεκταθεί σε όλη μας τη ζωή. Η αποδοχή και υποδοχή του λόγου του Θεού, ας γίνει καθημερινή πράξη της ζωής μας.
Δέχομαι το λόγο του Θεού, σημαίνει ότι αποδέχομαι την ευσπλαχνία και την αγάπη Του για μένα το φτωχό και αμαρτωλό. Ο Κύριος μας περιμένει όλους με ανοικτή αγκαλιά. Ας τείνουμε κι εμείς τα χέρια μας προς εκείνους που έχουν ανάγκη από ηθική και υλική βοήθεια. Ας αγαπάμε έμπρακτα τον πλησίον μας, τον κάθε πλησίον, χωρίς επιλογές και διακρίσεις.
Ο Κύριος ίσως δεν περιμένει από μας ηρωισμούς και μαρτύριο. Περιμένει μικρές και πολλές πράξεις αγάπης που να μαρτυρούν ότι τον αναγνωρίζουμε στο πρόσωπο του κάθε αδελφού μας.
Ας γίνει κατά τη φετινή Τεσσαρακοστή «σημείο» της χριστιανικής μας αγάπης ο λόγος του Θείου Διδασκάλου: «Όποιος σας δώσει για χάρη μου ένα ποτήρι νερό, επειδή ανήκει στο Χριστό, σας βεβαιώνω πως δε θα χάσει την αμοιβή του» (Μαρκ. 9,41).
Ένα ποτήρι νερό είναι σχεδόν τίποτε, αλλά είναι και τα πάντα. Είναι μικρό αλλά και ταυτόχρονα μεγάλο πράγμα, είναι μια μικρή πράξη αγάπης που μπορεί εύκολα και συχνά να επαναλαμβάνεται και να γίνει τρόπος ζωής που θα ξεδιψά κάθε διψασμένο αδελφό μας.
Το να δώσει κανείς σε κάποιον να πιει, είναι μία πράξη ευαγγελική που ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ο ίδιος ο Ιησούς ζήτησε σε μια γυναίκα: «Δώσε μου να πιω»(Ιωαν. 4,7) και πάνω στο σταυρό επανέλαβε:«Διψώ»(Ιωαν. 19,28).
Ο Ιησούς σήμερα διψά στο πρόσωπο τόσων αδελφών που διψούν για δικαιοσύνη, αδελφοσύνη, αγάπη, λίγη συντροφιά, τον καλό μας λόγο, το χαμόγελό μας. Ένα ποτήρι νερό είναι το σύμβολο της πηγής ελπίδας, χαράς, Ευαγγελίου, αγάπης. Ένα ποτήρι νερό μπορεί να είναι ένα χάδι, ένα χέρι που σφίγγει το άλλο, μια απλή ματιά, ένα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα, μια επίσκεψη σ’ έναν άρρωστο, μια μικρή βοήθεια στον αναγκεμένο αδελφό. Με αυτές μου τις πράξεις τον βεβαιώνω: Είμαι εδώ, είμαι κοντά σου, θάρρος, μη φοβάσαι!
Είθε οι οικογένειές μας, οι ενορίες μας να γίνουν σ’ αυτή την περίοδο της Τεσσαρακοστής πηγές νερού, όπου ο καθένας θα μπορεί να πάει και να αντλήσει σε κάθε στιγμή, ανάλογα με τη δίψα του, με το δικό του διαφορετικό δοχείο, σίγουρος πως αυτή η πηγή θα συνεχίσει να προσφέρει νερό ακόμη κι αν δεν της λέμε «ευχαριστώ».
Ας ανακαλύψουμε, αδελφοί μου και αδελφές μου, σ’ αυτή την Τεσσαρακοστή τη σιωπή, την προσευχή, τη μελέτη, τη συμφιλίωση και τη δροσιά του Πνεύματος. Τότε μόνο θα ακούσουμε τον Ιησού να μας επαναλαμβάνει: «Όποιος διψάει, να έρθει σ’ εμένα και να πιεί. Μέσα από κείνον που πιστεύει σ’ εμένα καθώς γράφει η Γραφή, ποτάμια ζωντανό νερό θα τρέξουν» (Ιωαν.7,37-38).
Στη φετινή Τεσσαρακοστή λοιπόν και για να μας οδηγήσει στο Πάσχα, ένα Πάσχα αναστάσεως και χαράς, ας προσφέρουμε ένα ποτήρι νερό στον πλησίον μας, με την ευρεία έννοια που έχει αυτή η έκφραση και τότε είναι βέβαιο, πως θα ακούσουμε από τον ίδιο τον Κύριο να μας λέει:Αυτό το κάνατε σε μένα!(Ματθ. 25,40)
Με πολλή εν Χριστώ αγάπη
+Νικόλαος
Αρχιεπίσκοπος
