Η μεγάλη πανήγυρις και τοπική εoρτή, του Οσίου Βασιλείου Οστρόγου του Θαυματουργού, τελέστηκε πανδήμως στον ομώνυμο Ναό, στην πόλη Νίκτσιτς του Μαυροβουνίου.
Ο Όσιος Βασίλειος είναι πολιούχος της πόλης και οι κάτοικοί της, τιμούν τον Άγιο Πατέρα τους, εκτός από παραδοσιακή εθνική δόξα και ως ουράνιο προστάτη τους.
Στην αρχή των εορτασμών πραγματοποιήθηκε η λιτάνευση του ολόσωμου ιερού σκηνώματος του Οσίου, στη Νίκσιτς των 58.000 κατοίκων, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Μαυροβούνιου.
Στη λιτανεία ελαβαν μέρος, εκτός απ’ τον επιχώριο Επίσκοπο Βουδιμλίου κ.Ιωαννίκιο, ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κ. Αμφιλόχιος, ο Επίσκοπος Κεμέροβου κ.Αρίσταρχος του Πατριαρχείου Μόσχας, που ήρθε από την Σιβηρία, ο Επίσκοπος Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας κ. Ειρηναίος, ο Επίσκοπος Πετρουπόλεως και Μπίχατς κ. Αθανάσιος, ο Επίσκοπος Σλαβονίας κ.Ιωάννης και πλειάδα ιερέων, μοναχών και μοναζουσών.
Την Ιερά λειψανοθήκη και την εικόνα του Οσίου Βασιλείου, πλαισίωναν λιτανευτικά ιερά σκεύη, λάβαρα, εξαπτέρυγα, καθώς και όμιλος νέων και νεανίδων με παραδοσιακές τοπικές ενδυμασίες.
Εντύπωση προκαλεί το μέγα πλήθος των προσκυνητών, ως επί το πλείστον νεολαία, που ακολουθεί ευλαβικά την μακροχιλιόμετρη λιτανευτική πομπή.
Στην κεντρική πλατεία, δίπλα στο μνημείο του Βασιλιά Νικολάου, αναπέμφθηκε δέηση όπου ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος κ.Ι ωαννίκιος, ευλόγησε τα πλήθη των πιστών.
Απευθυνόμενος προς τους Ιεράρχες τόνισε: “Σας καλωσορίζουμε και χαιρόμαστε ο ένας τον άλλον, όπου είμαστε εδώ συγκεντρωμένοι από διάφορα μέρη του κόσμου, ομολογώντας το όνομα του Θεού που μας ενώνει σε μία Εκκλησία.”
Πριν από 300 χρόνια ο Όσιος ίδρυσε το μοναστήρι του Οστρόγου (πόλη της πέτρας) στα απόκρημνα βράχια ανάμεσα στις πόλεις Νίκτσιτs και Δανιηλούπολη, όπου ήταν ηγούμενος και επίσκοπος Τρεμπίνσκυ το 1638 και κατόπιν έγινε μητροπολίτης Σκεντερίας, το 1656.
Η φήμη του Οσίου Βασιλείου, εδώ και τρεις αιώνες έχει εξαπλωθεί όχι μόνο στη Σερβία και στο Μαυροβούνιο, αλλά και σε όλην την Ευρώπη και στην Αμερική.
Ατέλειωτα καραβάνια προσκυνητών, από όλο τον κόσμο έρχονται στον άγιο ελπίζοντας σε κάποια θεραπεία, έχοντας ακούσει για τα πάμπολλα θαύματά του.
Μια πυρκαγιά το 1923 κατέστρεψε μεγάλο μέρος του συγκροτήματος της Μονής, όμως το 1926 μετά από ανακαίνιση το συγκρότημα επέστρεψε στην πρώτη του μορφή.
Τέλος να αναφερθεί ότι η λειψανοθήκη του Οσίου με θαυμαστό τρόπο σώθηκε και φυλάσσεται στο παρεκκλήσι-σπήλαιο της Υπαπαντής.
