Με κατάνυξη εορτάσθηκε η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως στον Ι.Ναό Εσταυρωμένου Ταύρου. Ο Αρχιμ.Ισίδωρος Μπαϊρακτάρης,προϊστάμενος του Ναού,ο συνεφημέριός π.Παναγιώτης Γκουλιαμτζής,οι ευλαβείς ιεροψάλτες και οι επίτροποι συνέβαλαν ώστε όλα να γίνουν “ευσχημόνως και κατά τάξιν.”

Χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Κορωνειας κ. Παντελεημων.Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ξεκινώντας από το “ού γαρ έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον συμπαθήσαι ταις ασθενείαις ημών “(Έβρ.δ,15) του αποστολικού αναγνώσματος της ημέρας,ετόνισε ότι ο Χριστός είναι ο Αρχιερεύς αυτός,που συμπαθεί “ταις ασθενείαις ημών.”

Ο Αρχιερεύς της Π.Διαθήκης εισήρχετο στα άγια των Αγίων του Ναού των Ιεροσολύμων,μια φορά το χρόνο,για να προσφέρει την θυσία του εξιλασμού.Ο Χριστός είναι ο Μέγας Αρχιερεύς,που ” εισήλθε άπαξ ασπόρως και εξήλθε αφθόρως “από την γαστέρα της Παναγίας και προσέφερε την θυσία του εαυτού Του επάνω στο Σταυρό.Οχι για να ικανοποιήσει την Θ.Δικαιοσύνη.

Ο Θεός Πατήρ δεν είναι ο αυστηρός και άτεγκτος δικαστής,που ζητά την τιμωρία του αμαρτήσαντος ανθρώπου και τον τιμωρεί στο πρόσωπο του ενανθρωπίσαντος Υιού Του,αλλά είναι ο στοργικός Πατέρας.Και τότε ο Θεάνθρωπος Κύριος ως άνθρωπος και επείνασε και εδίψασε και πόνεσε και σταυρώθηκε και θανατώθηκε,γιατί ; Απαντά ο Απ.Πέτρος στους πιστούς : ” υμίν υπολιμπάνων υπογράμμόν ίνα επακολουθήσητε τοις ίχνεςιν αυτού.” Και “ακολουθώ τα ίχνη Του “σημαίνει,εκτός των άλλων,δεν αγανακτώ κατά του Θεού στις δυσκολίες της ζωής και δεν απελπίζομαι γιατί ξέρω ότι ο Χριστος είναι δίπλα μου.Αυτός “δύναται τοις πειραζομένοις βοηθήσαι.”(Έβρ.β,18).Εγγύηςη γι αυτό,το αιώνιο σύμβολο της αγάπης Του : ο Σταυρός,που μας ενώνει με τον Θεό. Βιώνοντας,λοιπόν,και αίροντας τον προσωπικό μας Σταύρο πορευόμεθα δια του Χριςτού προς τον Πατέρα. ¨ Τον Σταυρόν,λοιπόν,αντί ιστίου τανύσαντες αδεώς τον πλουν εκτελέσωμεν ” κατέληξε ο Σεβασμιώτατος.