Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ανδρέας ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις:

«Ἤδη ἡ ἀνομία καί ἡ διαστροφή ἔγινε, ἀτυχῶς νόμος τοῦ Κράτους. Αὐτό, πού ἄλλοτε οἱ ἄνθρωποι προσπαθοῦσαν νά τό κρύψουν καί, φυσικά, δέν τό διεφήμιζαν, ἦλθαν τώρα 194 Βουλευτές νά τό ἐπισημοποιήσουν πανηγυρικά καί νά ποῦν στόν Ἑλληνικό Λαό, «χωρίς περίσκεψη, χωρίς αἰδῶ», ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι ἁμάρτημα· καί ὅτι στό ἐξῆς θά μποροῦν καί νά «παντρεύωνται» τά ὁμόφυλα «ζευγάρια».

Ἀλλ’ αὐτή ἡ πρακτική, τοῦ νά ἐπιβραβεύωνται ἐπίσημα τά «πάθη τῆς ἀνομίας», κατά τόν χαρακτηρισμό τοῦ ἀποστόλου Παύλου (Ρωμ. α΄26), προκαλεῖ ἀφόρητη ντροπή στούς φυσιολογικούς ἀνθρώπους.

Εἶναι αὐτόχρημα ΑΙΣΧΟΣ.

Καί μή μᾶς ποῦν οἱ πολιτικοί μας, ὅτι ἀκολουθοῦν τήν πρακτική τῆς Εὐρώπης. Διότι, ἐνῷ σέ ἄλλα, ἐλάσσονος σημασίας, θέματα, ἀντιτάσσουν στούς ἑταίρους μας ἐπίμονη ἄρνηση, σ’ αὐτό τό ζήτημα, πού μεταβάλλει τήν κοινωνία σέ Σόδομα καί Γόμορρα, γιατί σπεύδουν ἀγαλλομένῳ ποδί, νά συμμορφωθοῦν.

Δέν γνωρίζουν ὅτι οἱ περισσότεροι Εὐρωπαϊκοί λαοί ἔχουν ἀπολακτίσει τόν χριστιανισμό, πού εἶναι ἀλήθεια καί φῶς, καί, ἑπομένως, μποροῦν νά παραβαίνουν ἀδιάντροπα τόν Θεῖο Νόμο τοῦ Εὐαγγελίου.

Γιατί δέν μποροῦν νά ποῦν ἕνα ΟΧΙ στήν ἀνήκουστη αὐτή ἀνηθικότητα, πού θέλει, μέ τά παφλάζοντα κύματά της, νά πνίξῃ τήν Εὐρώπη καί τόν κόσμο ὁλόκληρο.

Ἀτυχῶς, «χορεύουν», ὅπως τραγουδοῦν οἱ Εὐρωπαῖοι, διότι ὅπως συμπληρώνει πάλι ὁ ἀπόστολος Παῦλος,

«μολονότι ἐγνώρισαν καλά ἐκεῖνο, πού ὁ Θεός πρόσταξε ὡς δίκαιο, ὅτι δηλαδή ὅσοι πράττουν τέτοια ἔργα εἶναι ἀξιοκατάκριτοι, ὄχι μόνο πράττουν αὐτά, ἀλλά καί ἐπιδοκιμάζουν ἐκείνους πού τά πράττουν.

Καί ἔτσι ἀποδεικνύουν, ὅτι ὄχι ἀπό ἀδυναμία, ἀλλά ἀπό βαθειά τῆς ψυχῆς τους διαφθορά ἐνεργοῦν κατ’ αὐτόν τόν τρόπο» (Ρωμ. α΄ 32).

Προσωπικῶς, δοκιμάζω πόνο καί ἀγανάκτηση. Γι’ αὐτό καί δηλώνω κατηγορηματικά, ὅτι ὅσοι βουλευτές ἐψήφισαν αὐτόν τόν κατάπτυστο νόμο δέν θά γίνωνται δεκτοί στήν ἀκριτική Μητρόπολή μου. Τελεία καί παῦλα.

Εἴθε ὁ Κύριος νά μᾶς λυπηθῇ καί νά μᾶς δώσῃ μετάνοια. Κι’ ἄς μή ξεχνᾶμε, ὅτι «φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος» (Ἑβρ. ι΄ 31).