Όλο το παρασκήνιο των συνεδριάσεων:διαφωνίες,ίντριγκες,απαιτήσεις, απειλές και το εγωιστικό πείσμα του Μόσχας

Ποιοί Προκαθήμενοι ξεχώρισαν με το λόγο τους, ποιοί με τη σιωπή τους και ποιοί με την αδιαλλαξία και το πείσμα τους!

ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Σκληρή διαπραγμάτευση, έντονες διαφωνίες, υψηλοί τόνοι αλλά και συμβιβασμοί της ανάγκης, «σημάδεψαν»την Πανορθόδοξη Συνάξη των Προκαθημένων,από την πρώτη ημέρα των συνεδριάσεων μέχρι το τέλος, με τον Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών, να ξεχωρίζει λόγω της επιμονής των θέσεων και των αξιώσεων που επρόβαλλε!

Ενδεικτική του κλίματος που δημιούργησε η στάση του Μόσχας, αλλά και το πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση η Εκκλησία της Ρωσίας, ήταν η φράση του ίδιου του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου, ο οποίος αφού προηγουμένως ζήτησε από τους υπόλοιπους Προκαθημένους να μην τον παρεξηγήσουν, επεσήμανε με ανάλογο ύφος, πως για την Εκκλησία της Ρωσίας:
–«Εμείς πρώτα είμαστε για το Έθνος».

Δηλαδή ξεκαθάρισε με τον πλέον σαφή τρόπο, πως η Εκκλησία της Μόσχας, κινείται, σκέφτεται και αποφασίζει με καθαρά “εθνικά” κριτήρια.

Τα πρώτα σύννεφα στη Σύναξη, εμφανίσθηκαν με την έναρξη των εργασιών, με το «καλημέρα»της πρώτης ημέρας.

Ο μητροπολίτης Μπουένος Άιρες Σιλουανός,( που δεν φημίζεται και τόσο για τα φιλελληνικά του αισθήματα), από την αντιπροσωπεία του Πατριαρχείου Αντιοχείας,ζήτησε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και την γραμματεία της Πανορθόδοξης Σύναξης, να διορθωθεί ο τίτλος του.
Ο κ. Σιλουανός, αναφερόταν σε όλα τα έγγραφα, αλλά και στην πινακίδα, που υπήρχε προ της θέσης η οποία είχε προβλεφθεί γιαυτόν στη Σύναξη, ως «Μητροπολίτης εν Μπουένος Άιρες».

Κι αυτό διότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν αναγνωρίζει τους τίτλους των μητροπολιτών, που υποκλέπτουν περιοχές οι οποίες υπάγονται στη δικαιοδοσία του.

Η επιμονή του Αντιοχειανού Ιεράρχη, ενόχλησε αισθητά τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βσρθολομαίο, που σε έντονο ύφος επεσήμανε πως επιτέλους θα πρέπει να σταματήσει η κατάσταση που επικρατεί με την ύπαρξη μητροπολιτών άλλων Εκκλησιών, σε περιοχές δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Θρόνου.

Ο μητροπολίτης Σιλουανός, σε επίσης έντονο, ανοίκειο και ανεπίτρεπτο ύφος είπε στον Οικουμενικό Πατριάρχη πως είναι ο Μητροπολίτης Μπουένος Άιρες, αρνούμενος να υποχωρήσει. Ο Πατριάρχης του απάντησε πως”το θέμα δεν είναι της παρούσης στιγμής” και έτσι η αψιμαχία σταμάτησε και δεν πήρε άλλη έκταση.

ΟΙ ΑΙΧΜΕΣ ΤΟΥ ΔΟΡΑΤΟΣ-ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΣΥΝΑΞΗΣ.

Ο τρόπος με τον οποίο θα συμμετάσχουν οι Εκκλησίες στην επερχόμενη Οικουμενική Σύνοδο καθώς και ο τρόπος λήψης των αποφάσεων, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον των συνέδρων, από τη συνεδρίαση της πρώτης κιόλας ημέρας.

Στο πρώτο θέμα, μετά από διαβουλεύσεις, υπήρξε απόφαση, στο δεύτερο όμως, μετά το «χάος» που δημιούργησε η επιμονή του Μόσχας κατέληξαν σε απόφαση , με την υποχώρηση όλων στην αξίωση του Μόσχας!

Στη συζήτηση που διεξήχθη, ο Ρώσος Πατριάρχης μονοπώλησε την συζήτηση θέτοντας προ του Σώματος την προσωπική του άποψη, ζητώντας να τον ακολουθήσουν όλοι.

Ο κ. Κύριλλος επέμεινε πως σε αυτήν την Σύνοδο θα πρέπει να συμμετάσχουν όλοι οι επαρχιούχοι ιεράρχες, από ολόκληρο τον κόσμο, με δικαίωμα ψήφου.

Το μεγάλο «αγκάθι» όμως, αποδείχθηκε η επιμονή του στο να λαμβάνονται oi αποφάσεις με ομοφωνία και όχι με πλειοψηφία.

Με παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου, το πρώτο πρόβλημα άρχισε να οδεύει προς τη λύση του, σχετικά γρήγορα. Ο κ. Χρυσόστομος πρότεινε η κάθε Εκκλησία να εκπροσωπηθεί από 13 αρχιερείς. Τον Προκαθήμενό της δηλαδή, μαζί με 12 ακόμη Ιεράρχες. Έτσι κάθε Εκκλησία, αντί για μια ψήφο, αυτήν του Προκαθημένου της θα έχει 13.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, αλλά κι άλλοι Προκαθήμενοι συμφώνησαν με την θέση αυτή,αν και εκφράστηκαν απορίες για το πώς θα συμμετάσχουν οι Εκκλησίες, όπως της Πολωνίας που δεν διαθέτουν´ δώδεκα Μητροπολίτες.Για την περίπτωση αυτή προτάθηκε να κληθούν Μητροπολίτες άλλων Εκκλησιών, ώστε να καλυφθεί ο απαιτούμενος αριθμός. Πάντως η αντίδραση του Ρώσου Πατριάρχη για την πρόταση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου ήταν κάθε άλλο παρά θετική.

Είναι άλλωστε γνωστό πως τα τελευταία χρόνια, η Ρωσική Εκκλησία, προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει την υποστήριξη των άλλων Εκκλησιών, στην πρόταση της για συμμετοχή όλων των Ορθοδόξων Ιεραρχών στην Πανορθόδοξη Σύνοδο, προβαίνοντας μάλιστα σε σειρά χειροτονιών νέων επισκόπων και μάλιστα με το…κιλό, δείχνοντας κατά κάποιο τρόπο βέβαιη πως η πρόταση της θα γίνει από όλους αποδεκτή και θα δείξει κάποια στιγμή, την αριθμητική υπεροχή της.

ΑΠΕΙΛΕΣ, ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΈΝΤΟΝΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ..

Μπορεί στο θέμα του αριθμού των συμμετεχόντων η Εκκλησία της Ρωσίας να έκανε την υποχώρηση της, όμως στον τρόπο λήψης των αποφάσεων εμφανίστηκε ανυποχώρητη.

Ο Ρώσος Πατριάρχης θέλησε με κάθε τρόπο να γίνει δεκτή η θέση του, περί ομοφωνίας. Στην εισαγωγική του ομιλία ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε επισημάνει πως ακόμη και στις Οικουμενικές Συνόδους λειτούργησε το πλειοψηφικό σύστημα, μνημονεύοντας μάλιστα τον κανόνα 6, της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου «Ἡ ψῆφος τῶν πλειόνων κρατείτω». Όμως ο κ Κύριλλος ήταν ανυποχώρητος.
Κατά την διάρκεια της συζήτησης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης,προκειμένου να επιχειρηματολογήσει σχετικά με την δυσκολία λήψεως ομόφωνων αποφάσεων αλλά και για να τονίσει την προβληματική που έχει αναπτυχθεί κατά καιρούς εξαιτίας της εμμονής του Πατριαρχείου της Ρωσίας, αναφέρθηκε σε προσυνοδική διάσκεψη στην οποία ενώ είχαν συμφωνήσει όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, η απόλυτα αρνητική στάση του μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα,αντιπροσώπου του Πατριαρχείου Μόσχας– ο οποίος έχει εξελιχθεί σε αρνητικό παράγοντα της ενότητας– με το να ασκήσει βέτο επί της ουσίας, στην απόφαση, ανέτρεπε όλα τα δεδομένα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, πρότεινε να ζητείται ομοφωνία μόνο σε θέματα πίστεως, σε δογματικά θέματα, ενώ τα διοικητικά και άλλα ζητήματα να αποφασίζονται,δια πλειοψηφίας. Η θέση αυτή ωστόσο δεν έγινε αποδεκτή, δεδομένου ότι πολλά διοικητικά θέματα σχετίζονται άμεσα με την πίστη και το Ορθόδοξο Δόγμα.

Έντονη ήταν η προσπάθεια του Πατριάρχη Σερβίας να κρατήσει ισορροπίες μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Μόσχας, ενώ ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων πρότεινε από την στιγμή που υπάρχει πλειοψηφία, οι μειοψηφούντες να προσυπογράφουν και να αποδέχονται το αποτέλεσμα της πλειοψηφίας.

Επί ώρες συζητούσαν οι Προκαθήμενοι για το θέμα αυτό με τον Οικουμενικό Πατριάρχη να επιχειρηματολογεί πως όταν εκλέγεται ένας νέος Επίσκοπος, χωρίς ομοφωνία, οι μειοψηφούντες αποδέχονται το αποτέλεσμα.

Παρά τα όσα ακούστηκαν πάντως ο Ρώσος Πατριάρχης δεν έκανε ούτε ένα βήμα πίσω,επικαλούμενος μάλιστα τους θείους και ιερούς κανόνες. Μάλιστα επέμεινε πως αν ληφθεί απόφαση δεν θα την ακολουθήσει, απειλώντας, εμμέσως πλην σαφώς, τη Σύναξη με σχίσμα.

Η ένταση στην απογευματινή συνεδρίαση ήταν τέτοια που ο Πατριάρχης Ρουμανίας σε ρόλο «πυροσβέστη» σημείωσε πως η ώρα έχει περάσει. –«Είμαστε πεινασμένοι και δεν θα πάρουμε σωστές αποφάσεις» είπε ο κ. Δανιήλ και η συνεδρίαση έληξε χωρίς απόφαση.

ΠΑΡΑ ΤΗ ΔΙΧΟΓΝΩΜΙΑ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΣΧΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗ ΧΡΕΩΘΕΙ..

Οι αμοιβαίες υποχωρήσεις Φαναρίου – Μόσχας , άνοιξαν τον δρόμο για την Οικουμενική Σύνοδο του 2016.

Παρά τις έντονες διαφορές, σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα, οι Προκαθήμενοι δεν έδειξαν διάθεση ανοικτής σύγκρουσης. Μάλιστα ο Μόσχας παρά την έντονη διαφοροποίησή του σε διάφορα θέματα, δεν θέλησε να προχωρήσει στην σύγκρουση που όλοι περίμεναν, φοβούμενος ότι θα κατηγορηθει για τη διάσπαση και θα τη χρεωθεί!
Μετά την ένταση των πρώτων στιγμών, πρυτάνεψε η λογική και έγιναν αμοιβαίες υποχωρήσεις.

“Οι Προκαθήμενοι των Εκκλησιών μας, ευτυχώς τους φώτισε ο Θεός και κατάλαβαν πως σε μία εποχή κρίσεως σε όλα τα επίπεδα της ζωής του ανθρώπου, δεν υπάρχει πλέον η «πολυτέλεια» των διαφορών και της σύγκρουσης”, μας επεσήμανε Ιεράρχης, μέλος εκκλησιαστικής αντιπροσωπείας που συμμετείχε στην Σύναξη.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ- “ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ” ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΣΥΝΟΔΟΥ!

Οι δύο μεγάλες υποχωρήσεις που οδήγησαν στο να υπάρξει απόφαση και να ορισθεί ημερομηνία για την Πανορθόδοξο Σύνοδο και όχι σε μετωπική σύγκρουση μεταξύ Φαναρίου – Μόσχας και άλλων Εκκλησιών ξετυλίχθηκαν ως εξής:

Το πρώτο βήμα για υποχώρηση, έγινε από την Μόσχα,που παρά την σταθερή θέση της τα τελευταία χρόνια, περί συμμετοχής όλων των ανά τον κόσμο Ορθοδόξων Επισκόπων, με δικαίωμα ψήφου, δέχθηκε την συμμετοχή τελικά μόλις είκοσι τεσσάρων Ιεραρχών ανά Εκκλησία.
Η κάθε Εκκλησία ανεξαρτήτως δυναμικής, πληθυσμού, αριθμού επισκόπων κ.ο.κ. θα έχει μία μόνο ψήφο.
Μετά την υποχώρηση αυτή, το Πατριαρχείο της Ρωσίας σχεδόν «επέβαλε» στον Οικουμενικό Πατριάρχη που ηγείτο της Σύναξης, να προβεί σε μια κίνηση με αντίστοιχη βαρύτητα.

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, καθώς και οι περισσότεροι Προκαθήμενοι, προωθούσαν την άποψη η λήψη αποφάσεων να στηρίζεται στη γνώμη των πλειόνων-πλειοψηφικά.

Ωστόσο ο Ρώσος Πατριάρχης είχε ξεκαθαρίσει πως δεν θα υποχωρήσει σε αυτό! Για την Ρωσία η ομοφωνία ήταν αδιαπραγμάτευτη.
Ήταν η στιγμή που ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος,έπρεπε να κάνει τη δική του υπέρβαση, το δικό του βήμα συμβιβασμού,όπως κι έγινε.
Τόσο η Κωνσταντινούπολη, όσο και οι άλλες Εκκλησίες συμφώνησαν στο να λαμβάνονται οι αποφάσεις με πλήρη ομοφωνία, αφού ούτως ή άλλως, τα περισσότερα θέματα συζητούνται από τις Εκκλησίες, στις προσυνοδικές συσκέψεις και όσα θέματα έχουν ολοκληρωθεί και έχουν μπει στην επίσημη agenda, έχουν κλείσει με ομοφωνία.

Αυτές οι δυο κινήσεις υπήρξαν ο «καταλύτης” που άνοιξε ουσιαστικά τον δρόμο για τον καθορισμό της ημερομηνίας, κατά την οποία θα συγκληθεί η Οικουμενική Σύνοδος. Ωστόσο οι ισορροπίες είναι τόσο λεπτές που δεν είναι λίγοι αυτοί που δηλώνουν φόβους για το αν στα περίπου δυό χρόνια που θα μεσολαβήσουν μέχρι την Οικουμενική, υπάρξει ανατροπή.

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΘΟΥΝ

Από τα συνολικά δέκα θέματα που αποτελούν την αρχική agenda της Πανορθόδοξης Συνόδου, στα δύο δεν έχουν ακόμη καταλήξει. Πρόκειται για το θέμα των Διπτύχων, την σειρά δηλαδή που κατέχει η κάθε Εκκλησία στον ορθόδοξο στερέωμα, θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα την Εκκλησία της Γεωργίας.

Επίσης το θέμα του τρόπου ανακήρυξης Αυτοκέφαλων Εκκλησιών στο μέλλον, είναι ένα σημείο αιχμής δεδομένου ότι η Μόσχα εγείρει τις δικές της αξιώσεις επ´αυτού και δεν θέλει να το αφήσει ως προνομιακό έδαφος του Κωνσταντινουπόλεως, όπως ορίζουν οι θείοι και ιεροί κανόνες.

Αν και σε πρώτη φάση αυτά τα δύο θέματα δεν συμπεριλαμβάνονται, υπάρχουν ελπίδες ότι οι προσυνοδικές επιτροπές που θα συνεδριάσουν στο επόμενο διάστημα, να προλάβουν να προετοιμάσουν τουλάχιστον το ένα από αυτά.

Εκτός βέβαια από τα δυο παραπάνω υπάρχουν και τρία ακόμη θέματα, τα οποία αποφασίστηκε να αναθεωρηθούν αφού έχουν προετοιμαστεί από το 1986 και θεωρούνται ήδη εκτός εποχής.

Πρόκειται για το θέμα του Οικουμενικού Διαλόγου, το θέμα των σχέσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο και αυτό των θέσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας επί φυλετικών διακρίσεων και άλλων σχετικών ζητημάτων.

ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ… ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ…

Στην τελευταία συνεδρίαση της Συνάξεως, ο Πατριάρχης της Ρωσίας κατέθεσε δυο ζητήματα τα οποία είχαν την δική τους βαρύτητα, αν και εκ πρώτης όψεως φαίνονταν καθαρά διαδικαστικά.

Το πρώτο είχε να κάνει με το γεγονός πως στον ιστορικό Ναό της Αγίας Ειρήνης όπου θα συγκληθεί η Πανορθόδοξη Σύνοδος, υπάρχει η ημισέληνος, αντί για τον Σταυρό στον τρούλο.

Ο κ. Κύριλλος διερωτήθηκε αν υπάρχει η δυνατότητα να ζητηθεί από το τουρκικό κράτος να γίνει αντικατάσταση τουλάχιστον για τις ημέρες εκείνες. Στην πρόταση αυτή που ορισμένοι εξέλαβαν, ως έμμεση αντι-πρόταση του κ. Κυρίλλου, για αναζήτηση άλλου τόπου διεξαγωγής της Οικουμενικής Συνόδου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αντέτεινε πως στην κεντρική κόγχη, στο εσωτερικό του Ναού υπάρχει υπερμεγέθης αναλλοίωτος ψηφιδωτός Σταυρός, υπό την σκέπη του οποίου θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος.

Πολλοί, πάντως, εκ των συμμετεχόντων στη Σύναξη, θυμήθηκαν στο σημείο αυτό, τα χρόνια που η Εκκλησία της Ρωσίας ήταν κάτω από την..μπότα και το σφυροδρέπανο του Λένιν και των επιγόνων του. Τότε ελάχιστοι ήταν αυτοί που διαμαρτύρονταν και σήμερα δεν είναι κανείς στη ζωή!Από τις τραγικές ειρωνείες της ιστορίας και της ζωής!
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό σημείο που προκάλεσε εντύπωση σε αρκετούς από τους παρευρισκόμενους ήταν το ενδιαφέρον που έδειξε ο Ρώσος Πατριάρχης, για τον τρόπο με τον οποίο θα παρακαθήσουν οι Προκαθήμενοι( το λεγόμενο set up) και οι αντιπροσωπείες των Εκκλησιών. Μάλιστα διανεμήθηκε φωτογραφία εικόνας Οικουμενικής Συνόδου, όπου ουσιαστικά δεν υπήρχε “πρώτος”, αλλά όλοι βρίσκονταν “κυκλικά”, γύρω από το Ιερό Ευαγγέλιο.

Αφού επισημάνθηκε πως η εικόνα ήταν καλλιτεχνική μεταφορά(σουρεαλιστική) και όχι πραγματική φωτογραφία, η οποία να αποδίδει γεγονός, ο Οικουμενικός Πατριάρχης ξεκαθάρισε πως δεν έχει τέτοιες προθέσεις, λέγοντας χαρακτηριστικά και με χαμογελαστό ύφος:

–«Μη φοβάστε, αυτά τα έχει καταργήσει ακόμη και ο Πάπας, εγώ θα τα εφαρμόσω»;

Τότε ο Πατριάρχης Ρωσίας Κύριλλος, του απάντησε σε αυστηρό ύφος, αν και υπομειδιούσε ελαφρώς:

–” Όπως μου λένε οι συνεργάτες μου και ο γιατρός μου, δεν γνωρίζω από φόβο! Τον μόνο που φοβάμαι είναι ο Θεός”.

Πάντως παρά το γεγονός πως υπήρξαν αρκετές στιγμές αμηχανίας και σοβαρών διαφωνιών, το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται ιδιαίτερα θετικό και ενισχυτικό της εικόνας της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

ΑΡΓΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ, ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΙ- ΠΛΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ.

Για μια ενορία στο Κατάρ, κι αυτή μη Αραβόφωνη, παρ’ ολίγον αποτυχία – Αιφνιδίασε η Αντιόχεια με την άρνησή της να ψηφίσει το ανακοινωθέν την τελευταία στιγμή.

Όλοι περίμεναν πως η τελευταία απογευματινή συνεδρίαση της Συνάξεως των Προκαθημένων, θα ήταν μια απλή διαδικασία, ανάγνωσης και υπογραφής του τελικού ανακοινωθέντος. Υπήρχε όμως μια μικρή «λεπτομέρεια» την οποία όλοι φοβούνταν, αλλά κανείς δεν περίμενε πως θα ελάμβανε σάρκα και οστά και θα προκαλούσε τέτοια αναστάτωση. Το Κατάρ.

Ενώ όλα θεωρούνταν έτοιμα, η αντιπροσωπεία του Πατριαρχείου της Αντιοχείας ανέτρεψε όλα τα δεδομένα. Οι τρεις κληρικοί( δύο Ιεράρχες και ένας λόγιος ιερεύς), που εκπροσωπούσαν τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη, δήλωσαν πως δεν προσυπογράφουν το κοινό ανακοινωθέν και πως δεν σκοπεύουν να συμμετάσχουν στο συλλείτουργο που θα κλείσει την Σύναξη, εάν δεν κλείσει το θέμα με το Κατάρ.
Η κίνηση των τριών έπεσε «ως κεραυνός εν αιθρία». Μια ενορία, γιατί μόλις μια ενορία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Κατάρ( και μάλιστα μη αραβόφωνη),κινδύνεψε να ανατρέψει όλα τα δεδομένα.
Οι εκπρόσωποι των υπολοίπων Εκκλησιών έμειναν άναυδοι. Οι περισσότεροι αναρωτήθηκαν γιατί το θέμα τέθηκε απροειδοποίητα, λίγο πριν μπει η τελεία στο κείμενο του ανακοινωθέντος.

Παρά τις πιέσεις από τις περισσότερες Εκκλησίες, οι εκπρόσωποι του Πατριάρχη Αντιοχείας παρέμεναν σταθεροί.
Για αρκετή ώρα ανέλυσαν στους Προκαθημένους τα επιχειρήματά τους, σημειώνοντας πως αν δεν υπάρξει τοποθέτηση της Συνάξεως στο θέμα, έχουν εντολή από τον Πατριάρχη κ. Ιωάννη να μην υπογράψουν το κοινό ανακοινωθέν αλλά και να μην συμμετάσχουν στο Συλλείτουργο της Κυριακής.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ιδιαίτερα θορυβημένος, ενημέρωσε τους εκπροσώπους του Πατριαρχείου Αντιοχείας πως έχει ήδη δρομολογήσει διαδικασίες, ώστε σε διμερές επίπεδο κορυφής, μεταξύ των δυο Προκαθημένων δηλαδή, να υπάρξουν επαφές για την επίλυση.
Μάλιστα ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, πρότεινε να φιλοξενήσει αυτή τη συνάντηση στην Κύπρο παρουσία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας ως παρατηρητή, ενώ ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων– αυτός που δημιούργησε το πρόβλημα ως μη όφειλε, αλλά και κατ´εντολή κάποιων, οι οποίοι τον στηρίζουν– κράτησε την ίδια ανένδοτη στάση επιμένοντας πως η οπτική των Αντιοχειανών έχει «εθνοφυλετικά» χαρακτηριστικά ,αφού όπως υποστήριξε δεν γίνεται να δεχθεί το επιχείρημά τους, πως “όπου υπάρχουν Άραβες είναι δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αντιοχείας”.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αισθητά απογοητευμένος, κάλεσε τους απεσταλμένους του Πατριαρχείου Αντιοχείας να επικοινωνήσουν με τον Πατριάρχη τους ώστε να αλλάξει την απόφαση του.
Ακόμη και μετά το τέλος της Συνάξεως, οι Αρχιεπίσκοποι Αλβανίας και Αμερικής προσπάθησαν να τους μεταπείσουν. Η γλώσσα του σώματος όπως φαίνεται σε πολλες φωτο την ωρα της υπογραφής είναι ενδεικτική της εντάσεως αλλά και των θέσεων των Προκαθημένων.

Το Κατάρ και η αιφνιδιαστική κίνηση των εκπροσώπων του Πατριαρχείου Αντιοχείας, δεν ήταν το μόνο πρόβλημα. Τεχνικά θέματα, διατυπώσεις και μεταφορές νοημάτων από γλώσσα σε γλώσσα, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν οι περισσότεροι εκ των εκπροσώπων ανάγκασαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη να κλείσει τη συνεδρίαση χωρίς να έχει ολοκληρωθεί το τελικό κείμενο.
Αφού έγιναν οι τελικές διορθώσεις και αλλαγές, το κείμενο υπογράφτηκε σε αίθουσα του ξενοδοχείου όπου έγινε το επίσημο δείπνο και στο οποίο διέμεναν οι Προκαθήμενοι,αργά το βράδυ του Σαββατου. Υπέγραψαν όλοι, πλην των Αντιοχειανών.

ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ Η ΑΚΟΙΝΩΝΗΣΙΑ;

Προβληματίζει, πάντως, η στάση της Αντιόχειας που επέλεξε η ίδια την την απομόνωση.
Ένα ήσσονος σημασίας ζήτημα,το οποίο με καλή θέληση και διάλογο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί να βρεθεί λύση, γίνεται η αιτία της απομόνωσης του Πατριαρχείου Αντιοχείας.

Η αλαζονική στάση των εκπροσώπων του Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη, δεν επέτρεψε στους Ορθόδοξους Προκαθημένους να γευτούν τη χαρά της ενότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε όλο τον κόσμο και να νοιώσουν την ικανοποίηση από το γεγονός πως στο τέλος επετεύχθη συμφωνία, σε εξόχως σημαντικά ζητήματα, όπως αυτό της σύγκλησης Πανορθόδοξης Συνόδου, για το οποίο διοίκηση μάζες τα τελευταία εξήντα χρόνια.

Η Αντιόχεια «γύρισε την πλάτη» με αχαριστία προς το σύνολο των Ορθοδόξων Εκκλησιών με την στάση της, και αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από κανέναν.

Η άρνηση των εκπροσώπων του Πατριάρχη Ιωάννη ακόμη και να συμπροσευχηθούν με τους υπόλοιπους Ορθοδόξους Προκαθημένους, κατά το Συλλείτουργο της Κυριακής της Ορθοδοξίας ήταν η τελευταία κίνηση από πλευράς τους, που εξόργισε όσους είχαν ήδη ενοχληθεί από την στάση της μη υπογραφής, την προηγούμενη νύχτα.

Την στιγμή που στον πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι το σύνολο των Προκαθημένων συλλειτουργούσε σε μια προσπάθεια να σταλεί σε όλο τον κόσμο το μήνυμα της ενότητας, η αποστολή του Πατριαρχείου Αντιοχείας ήταν στο ξενοδοχείο και απολάμβανε το πρωινό της. Σε όσους ζήτησαν εξηγήσεις γι αυτή τη στάση τους, απάντησαν πως αυτές ήταν οι εντολές τους.

«Εάν ο Πατριάρχης Αντιοχείας είχε τέτοιο σκοπό, έπρεπε να βρει τρόπο να παραστεί ο ίδιος στη Σύναξη και να μην στείλει άπειρους και αλαζονικούς αντιπροσώπους στερούμενους διπλωματικών ικανοτήτων και ελιγμών”σχολίασαν αντιπρόσωποι άλλων Εκκλησιών που επεσήμαναν πως η στάση του Πατριαρχείου Αντιοχείας, απέναντι στο σύνολο των Ορθοδόξων Πατριαρχών ήταν προσβλητική, δεδομένου ότι όλοι έχουν σταθεί αρωγοί και συν- κυρηναίοι στα δύσκολα που πέρασε και περνάει.

Μέλος αντιπροσωπείας, από Πρεσβυγενές Πατριαρχείο,χαρακτήρισε την στάση της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Αντιόχειας αποτέλεσμα «διπλωματικής άγνοιας», επισημαίνοντας πως οι ενέργειες των τριών κληρικών που εκπροσώπησαν τον Πατριάρχη Ιωάννη ήταν τουλάχιστον άστοχες και τον εξέθεσαν!

Ο ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΗΣΕ

Αν και κατά την διάρκεια της Σύναξης πολλοί ήταν εκείνοι που εκτιμούσαν πως «θα βρουν μπροστά τους» το θέμα του Κατάρ, κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει την έκταση που θα λάμβανε. Από την αρχή της Συνάξεως η αποστολή του Πατριαρχείου Αντιοχείας συμμετείχε κανονικά χωρίς να δώσει κανένα δείγμα των προθέσεων της.

Μάλιστα ζήτησαν και πέτυχαν να υπάρχουν σαφείς αναφορές στα δικά τους ζητήματα, παρεμβαίνοντας αρκετές φορές στη διαμόρφωση του τελικού κειμένου.

Η απορία που εξέφρασαν πολλοί ήταν εύλογη: «Πως είναι δυνατόν να ζητάς από όλες τις Εκκλησίες να κάνουν αναφορές δυο παραγράφων σε δικά σου θέματα και στο τέλος να αρνείσαι να προσυπογράψεις».

Πλέον δεν θα κάνει σε κανέναν εντύπωση αν στο επόμενο διάστημα η Σύνοδος του Πατριαρχείου Αντιοχείας προχωρήσει σε ενεργοποίηση προηγούμενης απόφασης της, σχετικά με την διακοπή Κοινωνίας με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.

Οι ανά τον κόσμο αρχιερείς του Πατριαρχείου Αντιοχείας δεν συμμετέχουν στις κατά τόπους Συνάξεις των Ορθοδόξων επισκόπων, ενώ μετά και τα γεγονότα της Κωνσταντινούπολης τίποτα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «έκπληξη».

Στις 27 του μηνός Μαρτίου, συνέρχεται η Σύνοδος του Πατριαρχείου Αντιοχείας και οι αποφάσεις της αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Τέλος καλό, όλα καλά για τους πολλούς, λένε οι περισσότερο αισιόδοξοι. Όσοι όμως μπορούν και διαβάζουν τα όπισθεν των φαινομένων γεγονότα, θεωρούν ότι το “μονόπρακτο” αυτό της Εκκλησίας της Αντιόχειας είναι μόνο η αρχή!

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΙΩΠΗΛΟΊ

Στη Σύναξη αυτή ξεχώρισε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος για τον ηγετικό λόγο του. Σε πολλές περιπτώσεις ήταν αυτός που έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά και προσπάθησε να βρεί διεξόδους. Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, διακρίθηκε για μία ακόμη φορά, για τον μεστό θεολογικό λόγο του και τα ενωτική διάθεσή του.
Έκπληξη για όλους ήταν η απροκάλυπτα φίλορωσική στάση των Πατριαρχείων Σερβίας και Ρουμανίας, τα οποία στο παρελθόν ήταν βαθειά προσηλωμένα στο Φανάρι.
Σε αντίθεση με τα άλλα Βαλκάνια, το Πατριαρχείο Βουλγαρίας ήταν δια του αρχοντικού Προκαθημένου του Πατριάρχη Νεοφύτου, στο πλευρό του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος και η ελληνική αντιπροσωπεία εκ των Μητροπολιτών Δημητριάδος Ιγνατίου και Μεσσηνίας Χρυσοστόμου και του Αρχιγραμματέως Επισκόπου Γαβριήλ, αν και σιωπηλοί, ήταν σε όλα τα θέματα αναφανδόν υπέρ των θέσεων του Φαναρίου! Η δε αναβολή της επίσκεψης του Αρχιεπισκόπου στη Μόσχα, οφείλεται σε πραγματικό κώλυμα και δεν ήταν διπλωματικό αντίποινο, κατά της Μόσχας, όπως ανοήτως εγράφη!
“Έχει άλλους τρόπους η Αθήνα να δείχνει τις θέσεις της”, μας είπε κληρικός που γνωρίζει τον τρόπο που αντιδρά και πορεύεται ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
Το ίδιο σιωπηλός, κσι εξίσου υπέρ των απόψεων του Φαναρίου ήταν και ο Πολωνίας Σάββας.
Ξεχωριστή περίπτωση, άξια θαυμασμού ο υπέργηρος Πατριάρχης Γεωργίας Ηλίας, που παρά το γήρας και τα κινητικά του προβλήματα, έδωσε το παρών με αξιοπρέπεια! Δεν διδάχθηκαν τίποτα από το παράδειγμα του σοφού Γέροντα Προκαθημένου της Γεωργίας οι απεσταλμένοι του Αντιοχείας; Κρίμα!
Οι πλέον πείσμονες και αδιάλλακτοι ήταν το Πατριαρχείο Μόσχας και το Πατριαρχείο Αντιοχείας. Μάλιστα το Μόσχας που δεν είχε δεί εξ αρχής με καλό μάτι αυτή την Πανορθόδοξη έκανε ο,τι μπορούσε για να βρεί τρόπο, να την διεμβολίσει και να την οδηγήσει σε αδιέξοδο, χωρίς κάποιο ηχηρό αποτέλεσμα ! Κι όταν είδε ότι δεν τα κατάφερε, χρησιμοποίησε ως δούρειο ίππο το Αντιοχείας, το οποίο εξαιτίας της διένεξής του με το Ιεροσολύμων για το Κατάρ, ήταν η εύκολη λεία για να πληγωθεί η Πανορθόδοξη. Το ίδιο αδιάλλακτο στη στάση του ήταν και το Ιεροσολύμων το οποίο με πρόσχημα τις εθνοφυλετικές αξιώσεις του Αντιοχείας, βρήκε την ” κερκόπορτα” που αναζητούσε για να αιτιολογήσει το κανονικό παράπτωμα της εισπήδησης που διέπραξε επί του κανονικού εδάφους του Αντιοχείας. Το ορθόν είναι ότι η Εκκλησία των Ιεροσολύμων είχε μεν το δικαίωμα να προαγάγει σε Επίσκοπο τον Εξαρχό της στο Κατάρ, αλλά δεν είχε το δικαίωμα να του δώσει τον τίτλο Επισκοπής που ανήκει στο Αντιοχείας.Αλλά και το Πατριαρχείο Αντιοχείας κάνει ακριβώς αυτά που κατηγορεί το Ιεροσολύμων. Στο Μπουένος Αιρες για παράδειγμα, που αποτελεί κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου,εξέλεξε Μητροπολίτη και του έδωσε τίτλο που δεν του ανήκει!
Οπότε για το υπάρχον μπάχαλο στην Ορθοδοξία δεν φταίει ο ένας ή π άλλος, αλλά οι εγωισμοί που καθοδηγούν τις απόψεις και τις φιλοδοξίες των Εκκλησιαστικών μας Ταγών.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ*

Η αντιπροσωπία του Πατριαρχείου Αντιοχείας, απαρτισθείσα υπό τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Βόστρων κ. Σάββα και Μπουένος Άιρες κ. Σιλουανό και τον λογιώτατο πρεσβ. κ. Πορφύριο, συμμετείχε περιχαρώς και με διάθεση συνεργασίας στην Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών εν Κωνσταντινούπολει, καθώς και στην προπαρασκευαστική αυτής συνάντηση. Κατά την διάρκεια των εργασιών της Συνάξεως, η Αντιπροσωπία της Εκκλησίας της Αντιοχείας έθεσε το θέμα του προκύψαντος ως μη όφειλε ζητήματος μεταξύ του Πατριαρχείου της Αντιοχείας και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Ενεργώντας υπό την άμεση καθοδήγηση της Α. Θ. Μακαριώτητος, του Πατριάρχου Αντιοχείας κ. Ιωάννου Ι΄, και ευρισκόμενοι σε πνεύμα συνοχής μετά της Α. Θ. Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, με σκοπό την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσεως που να συνάδει με τις αποφάσεις και τα συμφωνηθέντα κατά την συνάντηση στην Αθήνα, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του Πατριαρχείου Αντιοχείας και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Επειδή απέτυχαν οι προσπάθειες τόσο του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου και της Αντιπροσωπίας του Πατριαρχείου Αντιοχείας, για να πεισθεί ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιερσολύμων,

επειδή η Εκκλησία των Ιεροσολύμων εμμένει στην απόφασή της να ιδρύσει επαρχία και να ορίσει επίσκοπο αυτής, εντός των ορίων της κανονικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Αντιοχείας και απορρίπτει κάθε προτεινόμενη διευθέτηση του ζητήματος, με συνέπεια την διαιώνιση αντικανονικώς τετελεσμένου γεγονότος, παρά την αναγνώριση εκ μέρους της πλειονοψηφίας των Ορθοδόξων Εκκλησιών σχετικά με τις δίκαιες θέσεις του Πατριαρχείου Αντιοχείας,

επειδή το Πατριαρχείο Αντιοχείας έχει εξαντλήσει όλες της ειρηνικές προσπάθειες για καταλλαγή, όπως την ανάκληση της συνοδικής αποφάσεως σχετικά με τη διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, προκειμένου να δοθεί ευκαιρία στην επιτυχία της Συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, με την ελπίδα ότι κατά τη διάρκεια της Συνάξεως θα επιτευχθεί η επίλυση της κρίσεως εν πνεύματι αδελφοσύνης και ειρήνης,

και απέναντι στην απόρριψη εκ μέρους του Πατριάρχου Ιεροσολύμων του ρόλου διαμεσολαβήσεως του Οικουμενικού Πατριάρχου προς εξεύρεσιν λύσεως σύμφωνα με την κανονική παράδοση και τις εκκλησιαστικές διατάξεις,

το Πατριαρχείο Αντιοχείας αποφασίζει τα εξής:

1) να αποσύρει την Αντιπροσωπία Αυτής από την Σύναξη των Προκαθημένων των Εκκλησιών, που συνεδριάζει στην Κωνσταντινούπολη από 5-9 Μαρτίου 2014, και να αναβάλει την υπογραφή του στο τελικό ανακοινωθέν της, έως ότου ευρεθεί λύση στην ως άνω κρίση,

2) να μη συμμετάσχει στην θεία Λειτουργία, που πρόκειται να τελεσθεί κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας, εκφράζοντας την πεποίθησή του ότι η ενότητα της Εκκλησία δεν δύναται να πραγματοποιηθεί εν όψει εισπηδήσεως εκ μέρους μιάς Εκκλησίας στα κανονικά όρια άλλης αδελφής Εκκλησίας και εν όψει της αρνήσεως των συμπεφωνημένων υπό την αιγίδα και την καλοσύνη και την αγάπη της Αυτού Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου, και

3) να θέσει εκ νέου το προκύψαν ζήτημα στην προσεχή συνεδρία της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αντιοχείας 27 Μαρτίου ε.έ., ώστε να ληφθούν τα μέτρα που κριθούν απαραίτητα, λαμβάνοντας υπʼ όψη και τις τελευταίες δυσμενείς εξελίξεις.

Τέλος, το Πατριαρχείο Αντιοχείας καλεί τους Προκαθημένους των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών στην διευθέτηση και επίλυση του ζητήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις των εκκλησιαστικών κανόνων και τάχιστα για να αποφευχθούν οι αρνητικές συνέπειες αυτού του ζητήματος για την ενότητα της Ορθοδοξίας.

*Η απόδοση της ανακοίνωσης στα ελληνικά έχει γίνει από το Πατριαρχείο Αντιοχείας.