ROMFEA.GR | Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε σήμερα, Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου η πανηγυρική Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων στην Ι.Μ. Θεσσαλονίκης.

Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, πλαισιούμενος από πλειάδα κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως.

Παρακάτω ακολουθεί η εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου:

Ἀδελφοί μου,

Ἐπανερχόμεθα καὶ πάλι στὸ χριστουγεννιάτικο, αἰώνιο καὶ ἀνεπανάληπτο τοπίο, «ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ, ΔΟΞΑΣΑΤΕ…».

Μέσα σὲ σπήλαιο ἀντὶ γιὰ κατοικία, πάνω σὲ μιὰ φάτνη ἀντὶ γιὰ λίκνο τῶν βρεφῶν, μὲ τῶν ζώων τὰ χνῶτα ἀντὶ γιὰ θαλπωρὴ φω-τιᾶς, μὲ τοὺς ἀπόμακρους ποιμένες ἀντὶ γιὰ κοντινὴ ἀνθρωπίνη συμ-παράσταση, μὲ μόνο τὸ μητρικὸ φίλτρο ἀντὶ γιὰ στοιχειώδη ἰατρικὴ βοήθεια, μέσα στὸ σκοτάδι τῆς νύχτας καὶ στὴν ἀποξένωση, ἡ Θεο-τόκος Μαρία «ἔτεκε τὸν Υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον» (Μτθ. 1,25), τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου, τὸν Λυτρωτὴν Ἰησοῦν Χριστόν.

Ὅμως, τοῦ βρεφικοῦ κλαυθμοῦ τὴν φωνὴν ἐκάλυψαν οἱ με-λωδικοὶ ὕμνοι «στρατιᾶς Ἀγγέλων, αἰνούντων καὶ λεγόντων. δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λκ. 2,13). Τῆς μοναξιᾶς τὴν σιωπὴ ἐράγισε τῶν ποιμένων ἡ ταπεινὴ ἐπί-σκεψη καὶ ἡ γλυκειὰ γονυκλισία. Τὸ πυκνὸ σκοτάδι ὑπεχώρησε στοῦ φωτεινοῦ Ἄστρου τὴν ἀναλαμπή. Καὶ τὴν ἁπλότητα τοῦ ζωντανοῦ πί-νακα τῆς Γεννήσεως ἐστόλισε τῶν σοφῶν Μάγων τῆς Ἀνατολῆς ἡ προσέλευση καὶ ἡ παρουσία. Ἐκείνη τὴν ὥρα μόνον ἡ βουλὴ τοῦ οὐ-ρανίου Πατρός, ἐν ἁγίῳ Πνεύματι, ἐγνώριζε τί θὰ ἐπακολουθοῦσε στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου, μὲ τὴν Ἐνανθρώπηση καὶ τὴν Γέννηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἱστορία τοῦ κόσμου τέμνεται διὰ παν-τός. Ἡ ἀλήθεια καὶ τὸ φῶς ἔχουν ἀνατείλει.
Τοῦτο τὸ περίλαμπρο γεγονός, ποιητικά, ὁμολογεῖ ὁ ποιητὴς καὶ μελῳδὸς τῆς Ἐκκλησίας :

«Μυστήριον ξένον, ὁρῶ καὶ παράδοξον!

Οὐρανὸν τὸ Σπήλαιον, Θρόνον Χερουβικὸν τὴν Παρθένον,
τὴν Φάτνην χωρίον, ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ Ἀχώρητος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὃν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν».

Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία του ἐμεγαλύνθησαν χάριν τοῦ κόσμου μέσα στὴν ἱστορία, ἀφ’ ἑνὸς μὲν μὲ τὴν κυριαρχία τοῦ Εὐαγ-γελικοῦ Λόγου ποὺ ἐπηρέασε ὅλο τὸν κόσμο, ἀφ’ ἑτέρου δὲ μὲ τὶς δυσεξαρίθμητες ψυχές, ποὺ μὲ ὅπλα τὴν χριστιανικὴ πίστη καὶ τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη, ἔφθασαν λυτρωμένες στοῦ Οὐρανοῦ τὰ παλάτια, ἀναμένοντας μαζὺ μὲ τοὺς ἐπιζῶντες τὴν Δευτέρα ἔνδοξη Παρουσία του.

Ἔχουν παρέλθει δύο χιλιάδες δέκα πέντε χρόνια, καὶ παρὰ τὶς διαιρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, ὁ Χριστὸς ἐπηρεάζει ἀποφασιστικὰ τὸν ῥοῦν τῆς παγκόσμιας ἱστορίας. Ἡ πανανθρώπινη κοινωνία ἑορ-τάζει πανηγυρικὰ τὸ τέλος τοῦ σκότους καὶ πανηγυρίζει τὸ φῶς ποὺ ἐγέμισε τὰ πλάτη τοῦ οὐρανοῦ, μὲ ἀμετακίνητο ὁρόσημο τὴν Ἐναν-θρώπηση καὶ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Ὅλα τὰ ἀνθρώπινα, ὅλα τὰ ἐπίγεια καὶ ὅλα τὰ οὐράνια μετρῶνται καὶ ἀξιολογοῦνται πλέον μὲ τὸν Χριστό. Ὅπως διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος περὶ τοῦ Κυρίου, ὀ Θεὸς Πατήρ «πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἥτις ἐστι τὸ σῶμα αὐ-τοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου» (Ἐφεσ. 1,22-23).

Ὅπου ὁ ἑορτασμὸς γιὰ τὴν ἔναρξη τῆς νέας ζωῆς παίρνει διαστάσεις κοσμικοῦ γεγονότος, χωρὶς ἀναφορὰ στὴ λυτρωτικὴ παρ-ουσία τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο, τόσο ἐπιβεβαιώνεται ὅτι αὐτὸς ὁ ἑορτασμὸς ἐξελίσσεται σὲ μιὰ προσπάθεια φυγῆς ἀπὸ τὴν πολυπλο-κότητα, τὸ ἐφήμερο καὶ τὴν σύγχυση τῆς συγχρόνου ἀνθρωπίνης κοι-νωνίας. Αὐτὸ συμβαίνει διότι πολλοὶ ἄνθρωποι, καὶ περισσότερο οἱ ἡ-γέτες τῶν χριστιανικῶν λαῶν, δὲν ἀντελήφθησαν ὅτι ἐδῶ καὶ αἰῶνες «ἐδόθη ἡ χάρις, εὐαγγελίσασθαι ἐν τοῖς ἔθνεσι τὸν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ»(Ἐφεσ.3,8). Ὁ πλοῦτος τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀ-λήθεια, ἠ χάρις, ἡ λύτρωση, ἡ αἰωνιότης καὶ ἡ δικαιοσύνη. Ὅλα τὰ ἄλλα πλούτη εἶναι κίβδηλα καὶ προσωρινὰ μπροστὰ στὰ δῶρα ποὺ ἐ-πήγασαν ἀπὸ τὸ ταπεινὸ Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ.

Ἐλᾶτε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, εὐλογημένοι Ὀρθόδοξοι Χρι-στιανοὶ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ νὰ ἑορτάσωμε «τοῦτο τὸ γεγονός» τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου, ἐναποθέτοντες τὰ προβλήματά μας, τὶς ἀγωνίες μας καὶ τὰ παράπονά μας στὴν πρόνοια καὶ τὴν ἀ-γάπη τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Ἐλᾶτε νὰ ἐμπνευσθοῦμε ἀπὸ τὴν ἁπλότητα καὶ τὴν ταπείνωση τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ μέχρι τὸν Σταυρό, γιὰ νὰ γίνωμε καὶ ἐμεῖς ἁπλοῖ καὶ ταπεινοί, εἴτε εἴμεθα πλούσιοι ἢ πτω-χοί, εἴτε κατοικοῦμε στὴν πολιτεία ἢ στὰ ὄμορφα καὶ γραφικὰ χωριά μας. Ἐλᾶτε νὰ γεμίσωμε τὶς καρδιές μας μὲ εἰρήνη καὶ ἀγάπη πρὸς ὅ-λους.

Ἐλᾶτε νὰ ἐξοφλήσωμε ἕνα χρέος ποὺ ἔχομε ὅλοι μας ἔναντι Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων. Νὰ βοηθήσωμε ὅσους ζοῦν μακρυὰ ἀπὸ τὴν πί-στη καὶ τὸ Εὐαγγέλιο νὰ ἐπιστρέψουν στὴ φάτνη τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ κοινωνήσουν μὲ τὸν Χριστό, νὰ λυτρωθοῦν μὲ τὸν λόγο του, νὰ ἀ-κολουθήσουν «τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ» (Α’Πέτρ. 2,21), νὰ σβήσουν τὴν δί-ψα τους ἀπὸ τὴν Σαχάρα τῆς χωρὶς Χριστὸν ζωῆς καὶ νὰ νεκρώσουν τὰ πάθη τους. Ἐπὶ πλέον νὰ νικήσωμε τὸ αἴσθημα τῆς ἀνασφάλειας ποὺ μᾶς κατέχει, σταθμίζοντας ψύχραιμα τὴν στάση μας ἀπέναντι στὴ ζωὴ καὶ τοὺς κινδύνους ποὺ συνεπάγεται στὴν ἐποχή μας. Καρτε-ρία χρειάζεται καὶ γιὰ τὰ ἐθνικά μας θέματα, ἀφοῦ ἡ χαραυγὴ τῆς εἰ-ρηνικῆς συνυπάρξεως μὲ τοὺς γειτονές μας, καθυστερεῖ πονηρὰ καὶ ἀδικαιολόγητα.

Παρ’ ὅλα αὐτὰ ἡ ἐλπίδα ἀνατέλλει μὲ τὸ 2016 μετὰ Χριστὸν καὶ ἡ πανανθρώπινη ἀναφορὰ στὴ Βηθλεέμ, τὸν τόπο ὅπου γεννήθη-κε ὁ Χριστός, ξαναγεμίζει καὶ πάλι τὶς ψυχές μας μὲ ἐλπίδες καὶ ὁρά-ματα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ εὐχὲς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία πρὸς ὅλους εἶναι ἑορ-τάσιμες, γνήσιες καὶ ἐγκάρδιες.

Ὅλοι οἱ Ἕλληνες μὲ ἀγάπη καὶ σεβασμὸ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μας καὶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα μας, Χαρῆτε μέσα στὴ χαρὰ τοῦ Οὐ-ρανοῦ γιὰ τὸν νεογέννητο Χριστό μας.

Χαρῆτε,

Σεῖς τὰ παιδιά, τὴν ἀθωότητά σας, τὰ ἀγγελικὰ μάτια σας καὶ τὴν καλωσύνη σας.

Οἱ νέοι, τὴν ἁγνότητά σας, τὴν φρεσκάδα τῆς ζωῆς καὶ τὶς δημι-ουργικὲς δυνάμεις σας γιὰ νὰ ἐκπληρωθοῦν τὰ ὡραῖα ὄνειρά σας.

Οἱ ὥριμοι, τὶς οἰκογένειές σας καὶ τοὺς καρποὺς τῶν κόπων σας στὸ στίβο τῆς ζωῆς.

Οἱ μεγάλοι, μὲ τοὺς λευκοὺς κροτάφους, τὶς ῥίζες ποὺ ἀφήνετε στὶς θέσεις σας, μὲ τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια σας ἢ μὲ τὰ καλά σας ἔργα.

Οἱ κουρασμένοι, οἱ ἀδικημένοι καὶ ὅσοι δοκιμάζεσθε ἀπὸ τὶς ἀ-τυχίες ἢ τὶς συγκυρίες τῆς συγχρόνου ζωῆς, Χαρῆτε τὴν ὑπομο-νή σας, τὴν ὑποταγή σας στὴν παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, Χαρῆτε τὶς ψυχές σας φωληασμένες στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Θεοῦ. Γιὰ ὅλους ὑπάρχει χῶρος στὴν ἀπεραντοσύνη τῆς θεϊκῆς ἀγάπης καὶ τοῦ θείου ἐλέους. Ὁ Χριστὸς θὰ στείλῃ βοηθούς, γιὰ νὰ μετριασθῇ ἡ δοκιμασία.

Τέλος, ἂς ἀκούσωμε τὴν προτροπὴ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάν-νου τοῦ Θεολόγου: «Τεκνία μου, ταῦτα γράφω ὑμῖν ἵνα μὴ ἁμάρτη-τε. καὶ ἐάν τις ἁμάρτῃ, παράκλητον ἔχομεν πρὸς τὸν Πατέρα, Ἰη-σοῦν Χριστὸν δίκαιον. καὶ αὐτὸς ἱλασμός ἐστὶ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν» (Α’Ἰω. 2,1).

Καλὰ Χριστούγεννα, ἀδελφοί μου,

Χρόνια Πολλὰ καὶ Εὐλογημένα.

Εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ς Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ