Έχουμε πεί κατ´ επανάληψη, κινδυνεύοντας να γίνουμε κουραστικοί και να χαρακτηρισθούμε ακόμη και εμπαθείς , ότι η σημερινή εποχή της κρίσης, της ανέχειας και των συσσιτίων πρέπει να αλλάξει άρδην, τον τρόπο που κινούνται και συμπεριφέρονται οι Ιεράρχες μας, με αφορμή τα ονομαστήρια και λοιπές εορτές και πανηγύρεις.
Αλλά όσο τα γράφουμε και τα λέμε εμείς, τόσο αυξάνεται αυτή η …τάση, η οποία, κακά τα ψέμματα, είχε ξεκινήσει επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
Αλλά βρε αδελφέ,τότε ήταν άλλα χρόνια και δεν είχαμε κρίση. Και η Εκκλησία μας δεν είχε μετατραπεί , όπως είναι σήμερα,σε ένα τεράστιο ….”μαγειριό”, που προσφέρει δωρεάν συσσίτια.
Αφορμή για το σχόλιο αυτό, έδωσαν τα ονομαστήρια Ιεράρχη του λεκανοπεδίου κατά τα οποία ετελέσθη την παραμονή πολυαρχιερατικός εσπερινός και ανήμερα πολυαρχιερατικό συλλείτουργο, με την συμμετοχή στη θεία λειτουργία 12 Ιεραρχών και τριών συμπροσευχομένων, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου συμπεριμβανομένου– μολονότι ο ίδιος με εξαίρεση την πρώτη χρονιά από την εκλογή του, εορτάζει πάντα σεμνά και ταπεινά, αποσυρμένος εκεί στη Ζάλτσα-Βοιωτίας, στο προσωπικό του ταμιείον, εντούτοις δεν παραλείπει να καλλιεργεί την ματαιοδοξία ορισμένων.
Δηλαδή η παρουσία τόσων Μητροπολιτών και του Αρχιεπισκόπου, έδινε το δικαίωμα μιάς άτυπης απαρτίας, για να συνέλθει έστω και εξωθεσμικά η ΔΙΣ!!!
Ενθυμούμαι ανάλογες εορτές Μητροπολιτών οι οποίοι εορτάζουν μόνοι τους και δεν έχουν άλλους Αρχιερείς !Αλλά και αν έχουν δεν ήταν πέραν των δύο-τριών!
Δε νομίζω ότι παραπονέθηκε ποτέ ο …τιμώμενος Αγιος, το όνομα του οποίου φέρει ο εορτάζων Αρχιερεύς, ούτε τα ονομαστήριά του θα ήταν λιγότερο λαμπερά!
Αλλά το ακόμη χειρότερο σε όλο αυτό το θέμα είναι η μικρή συμμετοχή του λαού πού θρησκεύεται- και όχι μόνον!
Βλέπεις ένα ναό να έχει πλημμυρίσει από Μίτρες, χρυσοποίκιλτα άμφια και ράβδους και ο λαός που θα έπρεπε να έχει γεμίσει ασφυκτικά το ναό να μην ξεπερνά τα 50-60 άτομα! Ε,αν αυτό δεν αποτελεί τραγική αναντιστοιχία ποιμένων και ποιμνίου, τότε τί είναι;
Τώρα με τα τόσα προβλήματα και τις δυσκολίες ο λαός μας προσφεύγει και πάλι στην Εκκλησία μας για να πάρει κουράγιο και δύναμη και να αντέξει! Αλλά τέτοιες εκδηλώσεις δεν λειτουργούν συσπειρωτικά. Απεχθάνεται τις προκλήσεις και την επίδειξη πλούτου ο λαός.
Η συμμετοχή δώδεκα Ιεραρχών, ενδεδυμένων τα ιερά και πολύχρωμα άμφιά τους και εστεμένων με την..” αυτοκρατορική μίτρα”, (κατά τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμο, που ο ίδιος πάντως δεν την αποχωρίζεται), συνιστά ένα γεγονός που από μόνο του αποτελεί πρόκληση για τα μάτια του απλού κόσμου.
Ιδιαιτέρως,αυτή την περίοδο της κρίσης και των δυσκολιών που υποφέρει η πλειοψηφία του λαού μας και κυρίως τα νέα παιδιά που βιώνουν το μαρτύριο της ανεργίας, έχουν ακουμπήσει την ελπίδα τους στην Παναγία μας και το Χριστό μας!
Δώδεκα συν τρεις Αρχιερείς, με την συμμετοχή και παρουσία τους σε μία εορτή συνεπισκόπου τους, έστω λίαν αγαπητού , δημιουργούν – ελπίζω χωρίς να το επιδιώκουν-κακή εντύπωση στον κόσμο και πλήττουν το αρχιερατικό αξίωμα!
Αφού έπρεπε,σώνει και καλά να εορταστούνν τόσο πληθωρικά τα ονομαστήρια του λίαν αγαπητού αδελφού,θα μπορούσε να τελέσει ο ίδιος την θεία λειτουργία σεμνά και ταπεινά και οι άλλοι απλώς να παραστούν και να τους ευχαριστήσει στο τέλος. Και στις δύο περιπτώσεις αποδίδεται η ίδια τιμή στον τιμώμενο!
Έτσι κι αλλιώς,πέραν των τριών πρώτων στα πρεσβεία Ιεραρχών, οι υπόλοιποι έχουν υποβαθμισμένο ρόλο στη θεία λειτουργία και αρκούνται σε κάποιες εκφωνήσεις ή στο εν πρώτοις μνήσθητι Κύριε!
Επομένως προς τί αυτή η επίδειξη αρχιερατικού πλούτου και κάλλους;;
Τί εξυπηρετεί και εις τί αποβλέπει;;
Την απάντηση, μας την έδωσε Γέρων Ιεράρχης, πολύ σημαντικός ,που έχει αποσυρθεί τα τελευταία χρόνια αηδιασμένος από την “καμαρίλα” που επικρατεί και το παρασκήνιο :
— ” Όταν βλέπεις τέτοιες συμμετοχές και επιδείξεις να σκέφτεσαι ότι άρχισαν να κινούνται για την επόμενη μέρα και ο εορτάζων είναι παράγων εξελίξεων! Μπορεί να είναι πραγματικά ή νομίζει ότι είναι όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις”.!
Έχει απόλυτο δίκαιο ο Γέρων Ιεράρχης!
Αλλά αυτό δεν αρκεί!
Πρέπει να πάρουν επιτέλους το μήνυμα και οι Ιεράρχες μας και να κάνουν …”όπισθεν ολοταχώς”,πριν αδειάσουν εντελώς οι ναοί και ο κόσμος μπαίνει μέσα μόνο για να ανάψει το κεράκι του.
Τώρα! Αύριο θα είναι αργά!
