Η Δικσιοσύνη της Βουλγαρίας στον ανώτατο βαθμό της αποφάνθηκε οριστικά και αμετάκλητα οτι η Μονή των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίτης ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Φιλιππουπόλεως της Εκκλησίας της Βουλγαρίας.

Μετά από μακρόχρονη δικαστική διαμάχη με τον σύνδεσμο των αρχιτεκτόνων στην Βουλγαρία, ο Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως Νικόλαος από την περασμένη εβδομάδα που βγήκε η απόφαση είναι πλέον ο έχων τα δικαιώματα του Μοναστηριού το οποίο βρίσκεται κοντά στο Ασένοβγκραντ – Στενήμαχο.

Επισημαίνουμε ότι η απόφαση αυτή του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι οριστική και δεν τίθεται κανένα θέμα έφεση.

Ο Μητροπολίτης Νικόλαος έγινε επίσημος κάτοχος του Μοναστηριού στις 11 Σεπτεμβρίου 2014, μετά από πρωτόκολλο του Δικαστηρίου της Φιλιππούπολης.

Όμως ο σύνδεσμος αρχιτεκτόνων κατήγγειλε το εν λόγω πρωτόκολλο στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο όμως δεν εισάκουσε την καταγγελία.

Η δίκη αυτή ξεκίνησε αρχικά από τον Σύνδεσμο Αρχιτεκτόνων το 2008, όταν ο Μητροπολίτης Νικόλαος απέστειλε, συμβολαιογραφική πρόσκληση να επιστρέψουν την ιδιοκτησία της Μονής στην Εκκλησία όπου και ανήκει.

Το κύριο επιχείρημα του Μητροπολίτη ήταν, πως η ιδιοκτησία δεν χρησιμοποιούταν για αυτό που τελικά προορίζονταν.

Το συμβόλαιο της ιδιοκτησίας είχε παραβιαστεί διότι οι Αρχιτέκτονες ενώ ήταν υπεύθυνοι μόνο να φροντίζουν τον Ιερό Ναό , αυτοί το μετέτρεψαν σε “εστιατόριο” που ήταν και η αφορμή να ξεχειλίσει το ποτήρι.

Μετά από μεγάλες διαμάχες τελικά στις 11 Σεπτεμβρίου στο Μοναστήρι γέμισε από χιλιάδες πιστούς της Ιεράς Μητροπόλεως και την Βουλγαρία, οι οποίοι έσπευσαν με δάκρυα στα μάτια να συνοδεύσουν την επιστροφή των ιερών εικόνων πίσω στο Καθολικό.

Επίσης στις 14 Δεκεμβρίου ο Μητροπολίτης Νικόλαος με την θερμή υποστήριξη της Ιεράς Συνόδου και του Πατριάρχη Νεοφύτου, λειτούργησαν στο Μοναστήρι.

Τέλος να θυμίσουμε για λόγους ιστορικούς, πως το μοναστήρι ήταν στην κατοχή του Συνδέσμου Αρχιτεκτόνων από το 1982, όταν υπό την πίεση του κουμμουνισμού υποχρέωσαν τον τότε Μητροπολίτη Βαρλαάμ να παραδώσει το Μοναστήρι στο κράτος για δικούς τους σκοπούς.