Τη δεύτερη ημέρα της κατά σάρκα Γεννήσεως του Χριστού, 26 του μηνός Δεκεμβρίου τ.έ., ημέρα κατά την οποία η Αγία μας Εκκλησία τιμά την Εορτή της Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννης χοροστάτησε εις τον Όρθρον και προεξήρχε του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας εις τον Ιερόν Ναόν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου-Λαγκαδά.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του προς το παριστάμενο εκκλησίασμα ο Σεβασμιώτατος ομίλησε επικαίρως αναφερόμενος εκτενώς στη σημασία της σημερινής ξεχωριστής ημέρας για τη ζωή της Αγίας μας Εκκλησίας, διότι λειτουργικώς η ημέρα αυτή αφιερώνεται σε Εκείνη που έφερε στον κόσμο τον Σωτήρα και Λυτρωτή, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Όταν η Αγία μας Εκκλησία, επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος Λαγκαδά, αφιερώνει μία ημέρα στη μνήμη κάποιου γεγονότος ή κάποιου ιερού προσώπου, καταφέρνει και συνδέει όλους εμάς με το γεγονός αυτό που έχει γενικότερη σχέση με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Αν δεν υπήρχε η Παναγία μας, όπως χαρακτηριστικώς τόνισε ο Σεβασμιώτατος, δεν θα είχαμε ούτε Χριστούγεννα, ούτε Πάσχα, ούτε Θεία Ευχαριστία αλλά ούτε και την Χάριν του Θεού. Αυτά τα δώρα της Αγάπης του Θεού ήρθαν στο ανθρώπινο γένος μέσω του προσώπου της Παρθένου Μαρίας, στο πρόσωπο της οποίας συγκεντρώθηκε η υλοποίηση και πραγμάτωση όλων των Προφητειών και του Κηρύγματος των Προφητών.
Γι’ αυτό και ψάλλουμε, κυρίως βέβαια στις Ιερές Μονές κατά την ένδυση του Αρχιερέως στο κέντρο του Ναού, το Τροπάριο «Άνωθεν οι Προφήτες», το οποίο είναι ένα τροπάριο που αναφέρεται στο πρόσωπο της Παναγίας και εκείνη την ώρα αποκαλύπτεται και πραγματώνεται το Μυστήριο της Σαρκώσεως του Λόγου, διότι όπως λέγει: «Ἄνωθεν οἱ Προφῆται σὲ προκατήγγειλαν· στάμνον, ράβδον, πλάκα, κιβωτόν, λυχνίαν, ὄρος ἀλατόμητον, χρυσοῦν θυμιατήριον καὶ σκηνήν, πύλην ἀδιόδευτον, παλάτιον καὶ κλίμακα, καὶ θρόνον τοῦ Βασιλέως».
Αυτή, λοιπόν, η σύνδεσή μας με τα ιερά πρόσωπα είναι ένα γεγονός που δίδει και στη δική μας ζωή την πνοή και τη δύναμη, ώστε να μπορούμε να πορευόμαστε μέσα από το φωτεινό τους παράδειγμα, έχοντες και εμείς δύναμη, υπομονή και αγάπη και έχοντες κυρίως την υπακοή στο Θείο Θέλημα. Η υπακοή, όπως υπογράμμισε ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Ιωάννης, είναι εκείνη που οικοδομεί το δικό μας αληθές μέλλον και τη δική μας Σωτηρία.
Δεν είναι εύκολο να ακούει κανείς. Όλοι έχουν απαίτηση να τους ακούν οι άλλοι. Ό άνθρωπος, δυστυχώς, δεν ακούει τι του λέει ο Θεός και μέσα από την καθημερινότητα παραβλέπει τον Αγιασμό και τη Σωτηρία του και οδηγείται μόνο από το θέλημα των προσωπικών του επιλογών, που είναι ως επί το πλείστον γεμάτες από αμαρτία, απληστία και εγωισμό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα από όντα με προορισμό χάριτος να μεταστρεφόμαστε σε υπάρξεις γεμάτες δυστυχία.
Πολλές φορές όλοι μας ευρισκόμενοι στο δίλημμα για το ποιο είναι το θέλημα των ανθρώπων και ποιο είναι το Θέλημα του Θεού, διαλέγουμε το πρώτο για να είμαστε αρεστοί, με αποτέλεσμα να χάνουμε την πνευματικότητα όλων αυτών των εορτίων γεγονότων για χάρη της αμαρτίας, κόβοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη σύνδεση του εαυτού μας από κάθε τι που είναι χαρμόσυνο και μας οδηγεί στη Σωτηρία.
Η Παναγία, της οποίας το Πρόσωπο τιμούμε σήμερα ως το κυρίαρχο πρόσωπο του γεγονότος των Χριστουγέννων, γίνεται σήμερα πηγή της δικής μας Σωτηρίας, φέρνοντας στον κόσμο τον Σωτήρα Λυτρωτή. Γίνεται Μητέρα ολόκληρου του ανθρωπίνου γένους φέρνοντας στον κόσμο όχι μόνο τον Υιό του Θεού, γενόμενη Θεοτόκος, αλλά και τον Υιό του ανθρώπου. Γιατί στο πρόσωπο του Κυρίου μας υπάρχει ολόκληρος ο άνθρωπος και ολόκληρο τον ανθρώπινο γένος.
Ας την ευχαριστήσουμε λοιπόν, προέτρεψε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, για όλα αυτά και ας την παρακαλέσουμε να κρατάει το Γένος, την Πατρίδα και τις οικογένειές μας κοντά στην αληθινή Πίστη και στο γεγονός της Σωτηρίας, ώστε να ζούμε συνεχώς αυτή την ευλογία της παρουσίας Της, απαλλαγμένοι από τις παγίδες που καθημερινώς μας βάζει ο διάβολος μέσα από τον κατεστημένο τρόπο ζωής που ταυτίζεται δυστυχώς με την άρνηση, την απουσία και την αποστασία.
Η Παναγία, τόνισε ο Σεβασμιώτατος, καθημερινώς μας δείχνει το δρόμο προς την αφθαρσία, την αθανασία και την αληθινή ζωή, ανοίγοντας την Πύλη του Ουρανού, γενόμενη η ίδια Πύλη του Ουρανού. Προσκυνώντας, λοιπόν, όλοι μας το Μυστήριον του Τόκου Της, ενθυμούμενοι τη συνέπεια αυτού του Μυστηρίου που είναι η Θεία Οικονομία, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας πλέον, αλλά είναι μαζί μας ο Κύριος.
Η ανθρώπινη φύση ενωμένη με τη Θεία μπορεί να μας δώσει τον τελικό σκοπό και στόχο του καθενός μας, ο οποίος πρέπει να είναι η Σωτηρία της ψυχής και η κληρονομία της Επουρανίου Βασιλείας.