Ο πρώην Μητρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Αγαθόνικος εκοιμήθη σε ηλικία 97 ετών σήμερα, Τρίτη 1/9. 

Για το δυσάρεστο αυτό γεγονός η Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής εξέδωσε ανακοίνωση. Αναλυτικά η ανακοίνωση: 

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής αναγγέλλεται προς τον ιερόν Κλήρον και τον ευσεβή Λαόν η προς Κύριον εκδημία του Μητροπολίτου πρώην Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΥ.

Ο μακαριστός πρώην Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κυρός ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ εκοιμήθη σήμερον τη 1η του μηνός Σεπτεμβρίου 2015 και περί ώραν 17ην. Ως πρώτος Μητροπολίτης της νεοσυσταθείσης εν έτει 1974 Ιεράς Μητροπόλεως διεποίμανεν αυτήν μετά ιεροπρεπείας, σεμνότητος, συνέσεως και σωφροσύνης, προσφέρων πολυσχιδές ποιμαντικόν, πνευματικόν και φιλανθρωπικόν έργον.

Η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού Ιεράρχου θα ψαλή με τιμάς εν ενεργεία Μητροπολίτου τη Πέμπτη 3η Σεπτεμβρίου και ώρα 12η μεσημβρινή εν τω Ιερώ Προσκυνήματι Αναστάσεως του Χριστού Σπάτων.

Θα ακολουθήση η ταφή εις την Ιεράν Μονήν Βηθλεέμ εν Κορωπίω.

Το σκήνωμα του σεπτού Ιεράρχου θα τεθή εις λαικόν Προσκύνημα από της 10ης πρωινής της αύριον, Τετάρτης 2ας Σεπτεμβρίου, έως της ώρας της εξοδίου ακολουθίας.
Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως

Βιογραφικό του μακαριστού Μητροπολίτου:

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Αγαθόνικος, κατά κόσμον Αριστοτέλης Φιλιππότης, γεννήθηκε στις 17/30 Ιανουαρίου 1918 στον Πύργο της Τήνου.

Γόνος της οικογενείας των γνωστών Τηνίων καλλιτεχνών, είναι ένα από τα οκτώ παιδιά του Ευστρατίου και της Σοφίας Φιλιππότη. Ανατρέχοντας στο γενεαλογικό δέντρο της οικογενείας Φιλιππότη φθάνουμε στον Δημήτριο, ο οποίος έφερε στον κόσμο δύο παιδιά, τον Ζαχαρία (γεν. 1795) και τον Ιωάννη (γεν. 1809).

Ο Ζαχαρίας Δ. Φιλιππότης γέννησε τρεις γιούς, τον Δημήτριο (1834 -1919), τον Γεώργιο (1841) και τον Αντώνιο (γεν. 1842). Ο Γεώργιος Ζ. Φιλιππότης απέκτησε τρεις γιούς, τον Ζαχαρία (1868 – 1894), τον Δημήτριο (1878 – 1953) και τον Ευστράτιο (1876 – 1940). Ο τελευταίος, ο Ευστράτιος Φιλιππότης, έκανε οκτώ παιδιά, τον Γεώργιο, τον Ιωάννη, τον Αυγουστή, τον Ζαχαρία, τον Αριστοτέλη (Αγαθόνικο), την Άννα, τη Μαρούλα και την Όλγα.

Ο Αριστοτέλης τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στον Πύργο της Τήνου και τις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου στην Χώρα της Τήνου.

Ο εφημέριος της γενέτειράς του, π. Κωνσταντίνος Αλεξόπουλος, ήταν ο πρώτος πνευματικός του, από τον οποίο έλαβε και την Συμμαρτυρία.

Ο π. Κωνσταντίνος ήταν υπόδειγμα ιερέως∙ παραδοσιακός, λίαν φιλακόλουθος αλλά και μουσικολογιώτατος ήταν εκείνος που ενεφύσησε την αγάπη προς την λατρεία της Εκκλησίας και δίδαξε την τέχνη της βυζαντινής μουσικής στον Αριστοτέλη.

Το 1934, σε ηλικία δεκαέξι ετών εισήχθη στην Ιερατική Σχολή Κορίνθου, όπου εφοίτησε μέχρι το 1938.Εκεί συνεδέθη στενώς με τον τότε Μητροπολίτη Κορίνθου και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Αντιβασιλέα κυρό Δαμασκηνό Παπανδρέου.

Επίσης εκεί γνωρίστηκε με τον τεταρτοετή τότε φοιτητή Βησσαρίωνα Τίκα, τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κυρό Σεραφείμ. Το 1938 μετενεγράφη στην Ιερατική Σχολή Άρτης απ’ όπου και απεφοίτησε το 1939.

Στην συνέχεια ενεγράφη στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ΄ όπου και απεφοίτησε το 1949, ενώ μέχρι την χειροτονία του εργαζόταν ως νεωκόρος στον Ι. Ναό του Αγίου Βασιλείου οδού Μετσόβου, στο κέντρο των Αθηνών.

Στις 21 Φεβρουαρίου 1942, Σάββατο της Α΄ Εβδομάδος των Νηστειών, εκάρη μοναχός στον Ι. Ναό Αγίας Ζώνης Κυψέλης Αθηνών από τον τότε εφημέριο του Ναού, Βατοπαιδινό ιερομόναχο Αμφιλόχιο, ο οποίος καταγόταν από την Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Κατά την κουρά έλαβε το όνομα Αγαθόνικος προς τιμήν του Μητροπολίτου Καλαβρύτων κυρού Αγαθονίκου. Ενεγράφη στο μοναχολόγιο της Ι. Μονής Παναχράντου Άνδρου.

Την επομένη, 22 Φεβρουαρίου 1942, Κυριακή της Ορθοδοξίας, χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Σύρου κυρό Φιλάρετο στον Ι. Ναό Αγίου Βασιλείου οδού Μετσόβου και τοποθετήθηκε στον ίδιο Ναό.

Εκεί διηκόνησε επτά συναπτά έτη, έχοντας την αμέριστη βοήθεια του προισταμένου του Ναού π. Θωμά Παπαγιαννόπουλου εκ Πατρών. Το 1946 άλλαξε ο προιστάμενος του Ναού και ανέλαβε οαρχιμανδρίτης π. Δαμασκηνός Παπαχρήστου, ο οποίος αργότερα χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φθιώτιδος.

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, 21 Φεβρουαρίου του 1949, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, κατόπιν ευλογίας του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού, πάλι από τον Μητροπολίτη Σύρου κυρό Φιλάρετο. «Φωνή κλήρου και λαού» παρέμεινε και ως εφημέριος στον ίδιο Ναό. Στις 30 Αυγούστου 1949 έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου.

Τον Οκτώβριο του 1949 επιστρατεύεται ως στρατιωτικός ιερεύς, θέση στην οποία και υπηρέτησε για διάστημα σαράντα τριών μηνών.

Διηκόνησε ως ιερατικός υπεύθυνος Ταξιαρχίας με τον βαθμό του υπολοχαγού στη Σιάτιστα – Καστοριά, στην περιοχή του Κιλκίς με έδρα το Νέο Πετρίτσι, καθώς και στον Λαχανά. Το 1951 μετετέθη στην Μακρόνησο, όπου παρέμεινε έως τον Μάιο του 1953, οπότε και επέστρεψε στην οργανική του θέση.

Το 1960 προσεκλήθη από τον τότε νεοεκλεγέντα, τον Μάιο του 1960, Μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρό Δαμασκηνό, για να αναλάβει την Πρωτοσυγκελλία της εν λόγω Μητροπόλεως. Εγκατεστάθη στην Λαμία στις 6 Αυγούστου του 1960.

Μετά από δεκαπέντε έτη διακονίας στην Μητρόπολη Φθιώτιδος, εξελέγη στις 18 Μαίου του 1974 πρώτος Μητροπολίτης της νεοσύστατης Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής και στις 24 Μαίου έφθασε στην Αθήνα, για να δώσει το Μεγάλο Μήνυμα.

Την Κυριακή, 26 Μαίου 1974, χειροτονήθηκε Επίσκοπος στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Αιγάλεω από τους Μητροπολίτες Φθιώτιδος κυρό Δαμασκηνό, Μαντινείας και Κυνουρίας κυρό Θεόκλητο, Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κυρό Παντελεήμονα και Περιστερίου κυρό Αλέξανδρο.

Στις 16 Ιουνίου 1974 ενθρονίστηκε με λαμπρότητα στον Ιερό Μητροπολιτικό και Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Σπάτων.

Μετά από τριάντα χρόνια θεοφιλούς ποιμαντορίας παραιτήθηκε οικειοθελώς στις 31 Μαρτίου 2004, Σάββατο του Λαζάρου.

Παρέδωσε στον διάδοχό του, δεύτερο κατά σειρά Μητροπολίτη της Ιεράς Μητροπόλεως, κ. Νικόλαο κατά την ενθρόνισή του στις 26 Ιουνίου 2004.