Ο χρόνος κυλά γρήγορα σχεδόν αστραπιαία για να θυμίζει στον άνθρωπο ότι οι ετοιμασίες και οι φροντίδες του δεν πρέπει να αφορούν στην επίγεια ζωή, αλλά την μετάβαση «στην αγήρω μακαριότητα».

Πέρασαν κιόλας 43 ημέρες από κι ακόμη μου είναι δύσκολο να πιστέψω ο δεσπότης μας ο Κύριλλος «κοιμήθηκε», ότι ο γέροντάς μας έφυγε και ότι δεν θα τον συναντήσουμε ξανά στην επίγεια πραγματικότητα αλλά όταν κι εμείς θα βρεθούμε εκεί όπου δεν υπάρχει λύπη και στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος.

Αυτό το Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015 θα μείνει βαθιά χαραγμένο μέσα στο μυαλό μου.

Ήταν η ώρα 9 παρά πέντε το βράδυ όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου για να μου αναγγείλει ο καλός μου φίλος ο Λάμπρος ότι ο δεσπότης μας με το μειλίχιο βλέμμα και με το πράο χαμόγελο μετέστη στους ουρανούς μετά από μια σύντομη περιπέτεια της υγείας του η οποία ωστόσο σε τίποτε δεν πρόδιδε το τι θα ακολουθούσε, όμως άλλα σχεδιάζουν οι άνθρωποι και άλλα προστάζει ο Θεός.

Η θλίψη μου ανείπωτη, και γίνεται μεγαλύτερη όταν χάνεις ένα δικό σου άνθρωπο, γιατί έτσι θεωρούσα τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Κύριλλο που έτυχε να τον γνωρίζω όχι πολλά χρόνια πριν, μόλις από τον Ιούνιο του 2012 όταν για πρώτη φορά βρέθηκα στη Θεία Λειτουργία των ονομαστηρίων του στις 9 του μήνα στο Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, εκεί όπου πλέον αναπαύεται.

Τα τρία ωστόσο χρόνια αυτά της γνωριμίας ήταν καταλυτικά για τη σχέση μου με τον «άγιο», ας μου επιτραπεί αυτή η έκφραση, Επίσκοπο ο οποίος με το παράδειγμά του δίδασκε, με το ήρεμο χαμόγελό του έδινε πάντα τις σωστές απαντήσεις στα όποια προβλήματα και ας μην μπορούσε να εκφραστεί όπως θα έπρεπε εξαιτίας των γνωστών προβλημάτων που ταλαιπωρούσαν την υγεία του τα τελευταία χρόνια.

Δεν το έβαλε ποτέ κάτω, κατά τη λαϊκή ρήση, ήταν εκεί στα ποιμαντικά του καθήκοντα και σπάνια εγκατέλειπε την αγαπημένη του Καρδίτσα την οποία εξάλλου όσο κανείς, είχε υπηρετήσει και από τη θέση του κληρικού και από τη θέση του εκπαιδευτικού.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που το Σεπτέμβριο του 2014 λίγους μήνες πριν την κοίμησή του, τον προσκάλεσα στη Βάπτιση του υιού μου σε ένα ορεινό χωριό της Καλαμπάκας αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την Καρδίτσα κι εκείνος αψηφώντας όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ήρθε και βάπτισε τον μικρό Γεώργιο σκορπίζοντας χαρά σε όλους μας.

Ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του μακαριστού γέροντα που δεν είχε περάσει απαρατήρητο από το πρόσωπό μου ήταν η ανεξικακία του.

Πόσα δεν είχε ακούσει να του καταλογίζουν και πόσα άλλα τα οποία γνώριζε αλλά πάντα σιωπούσε και με το διδακτικό και αφοπλιστικό του χαμόγελο έδινε την απάντηση «δεν πειράζει».

Υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός σε όλη την ιεραρχία και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι ιεράρχες είχαν προσκληθεί και παραβρεθεί στην Καρδίτσα για τις εορταστικές εκδηλώσεις του πολιούχου και προστάτου Αγίου Ιερομάρτυρος Σεραφείμ, τιμώντας με τον τρόπο αυτό πρωτίστως τον Άγιο και έπειτα τον μακαριστό γέροντα Σεβ. κ. Κύριλλο.

Για όσους δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν στην εξόδιο ακολουθία του το γεγονός ότι η λαοθάλασσα την οποία σχημάτιζαν οι εκατοντάδες Καρδιτσιώτες κάθε ηλικίας η οποία ξεκινούσε από το ναό και έφτανε μέχρι τα προπύλαια, με σκοπό να ασπαστούν για τελευταία φορά το χέρι του δεσπότη τους, καταμαρτυρεί πολλά για το σεβασμό και την εκτίμηση που έτρεφε το ποίμνιο προς τον αγαπημένο του ιεράρχη.

Για όλους εμάς που βρεθήκαμε κοντά του, που πήραμε λίγη ευλογία από τα τίμια χέρια του και που μάθαμε πολλά από τη διδακτική του συμπεριφορά, είναι βέβαιο ότι κάτι κερδίσαμε, μάλλον κερδίσαμε πολλά που θα μας χρησιμέψουν σίγουρα για τη συνέχεια.

Κι εσύ πολυσέβαστε δεσπότη και γέροντά μας, αναπαύσου μετά αγίων και δικαίων γιατί σίγουρα είσαι εκεί ψηλά στους κόλπους του Αβραάμ και μας προσέχεις, και το ήρεμο χαμόγελό σου θα μας συντροφεύει αιώνια σαν εικόνα ανεξίτηλη βαθιά χαραγμένη στο μυαλό μας.

Αιωνία σου η μνήμη…

* Θεολόγος ΑΠΘ – μεταπτυχιακός φοιτητής στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία), δημοσιογράφος Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr»

Ακολουθεί φωτογραφικό αφιέρωμα στον μακαριστό Μητροπολίτη κ. Κύριλλο από το προσωπικό αρχείο του Δημήτρη Καραγιάννη.