Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος ιερούργησε την Τετάρτη 11 Νοεμβρίου στην Ιερά Αγρυπνία η οποία τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία εν δράσει…».
Ο Σεβασμιώτατος μίλησε για τον Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα, ο οποίος «γίνεται πρότυπο για τον κάθε πιστό και τον κάθε άνθρωπο» και αναφερόμενος στις δυσκολίες που παρουσίασε ο Θεός στη ζωή του Αγίου, σημείωσε πως τις δέχθηκε χωρίς να απελπιστεί. «Μαλάκωσε υπέρμετρα. Δέχθηκε αυτό το γεγονός, ως ένα γεγονός που μπορούσε να μεταμορφώσει τη ζωή του» είπε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας: «Έχοντας βαθιά πίστη μέσα του και ίσως αναζητώντας την πραγματική ουσιαστικά ελευθερία… διαθέτει όλη του την περιουσία στους φτωχούς και εγκαταλείπεται στα χέρια του Θεού».
Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος επισημαίνοντας πως σήμερα ζούμε σε μια εποχή ειρηνικής συνύπαρξης των ανθρώπων, υπογράμμισε πως «φτάσαμε σε ένα σημείο όπου ακόμη και το ελάχιστο που λείπει ή το πολύ, φαίνεται στα μάτια μας τραγικό».
«Είναι ίσως η εποχή όπου ο Θεός μας παιδαγωγεί και με αυτό τον τρόπο» είπε ο Σεβασμιώτατος, τονίζοντας πως παγιδευτήκαμε στον λεγόμενο »σύγχρονο δυτικό πολιτισμό», ο οποίος κατόρθωσε να πείσει τον άνθρωπο «ότι έχει ανάγκη από πολλά πράγματα. Τόσα πολλά που σχεδόν κανείς δεν μπορούσε εξ ολοκλήρου να αποκτήσει και εάν αποκτούσε κάποια, συνεχώς πιστεύει ότι είχε ανάγκη και ακόμη περισσότερα».
Με αυτό τον τρόπο «ο άνθρωπος έγινε φοβικός» ανέφερε στη συνέχεια ο κ.Ιγνάτιος προσθέτοντας: «Έγινε ένας άνθρωπος, όπου πλέον μπορεί να επηρεαστεί από αυτόν που θα του πει ότι »εγώ θα σου εξασφαλίσω τα πλούτη, εγώ θα σου δώσω τη δύναμη να έχεις αυτά που σου λείπουν». Και συνεχώς λείπουν ακόμη περισσότερα. Και έτσι ο άνθρωπος παγιδεύτηκε μέσα σε έναν ατομισμό, γιατί μόνο ως άτομο μπορούσε να ελπίζει ότι θα αποκτήσει τόσα πολλά…».
Επεσήμανε επίσης πως ο άνθρωπος έπεσε στην παγίδα να πιστέψει ότι μπορούσε να νοηματοδοτήσει τη ζωή του μόνο με αυτά τα πράγματα και πως ήρθε η στιγμή να αναμετρηθούμε. «Ήρθε η στιγμή που ο καθένας πρέπει να επανατοποθετηθεί σε μια τραγική ίσως κατάσταση, αλλά εν τέλει και παιδαγωγική», είπε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Δημητριάδος, συμπληρώνοντας πως «πρέπει να επανεκτιμήσουμε τι είχαμε, τι έχουμε, αλλά και τι πράγματι χρειαζόμαστε. Ίσως είναι η στιγμή ακριβώς όπου πρέπει να σταθούμε σε μορφές σαν τον Ιωάννη τον Ελεήμονα, γιατί ακριβώς είναι η στιγμή όπου ο καθένας μας, πρέπει να πάρει μιαν απόφαση αν θα μείνει στο »εγώ» ή θα προχωρήσουμε στο »εμείς». Είναι αυτό που διασώζει η Εκκλησία μας».
Κάνοντας λόγο για πνεύμα αλληλεγγύης, προσφοράς και συναλληλίας, τόνισε πως το πνεύμα αυτό παραμένει στα Κοινόβια και στα Μοναστήρια μας, σημειώνοντας παράλληλα πως «αυτό το πνεύμα μεταλαμπαδεύεται σε μία ζωντανή Ενορία, όταν είναι όντως Ενορία, Εκκλησία Χριστού, όπου οι άνθρωποι γίνονται μιμητές του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος».
«Η δική μας ελεημοσύνη πηγάζει πάνω από την Αγία Τράπεζα, από τον Χριστό που θυσιάστηκε και αναστήθηκε για τους ανθρώπους όλους και γίνεται μια αληθινή και αυθεντική αγάπη προσφοράς και μοιράσματος, μια όντως αλληλεγγύη, οπού καθένας νιώθει ότι δεν μπορεί να μην είναι ίσος με τους άλλους», συμπλήρωσε.
Σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος τόνισε πως «ίσως είναι ακριβώς η στιγμή που ο καθένας από εμάς πρέπει να δει τι όντως θέλει επιτέλους. Και Δόξα τω Θεώ εμείς οι Ορθόδοξοι… και οι Έλληνες, κατ εξοχήν έχουμε προϋποθέσεις να δούμε κάτι που καμιά φορά δεν είναι αυτονόητο κάπου αλλού: πρώτα – πρώτα τα σφάλματα μας. Είναι σημαντικό να μπορούμε να παραδεχθούμε ότι σφάλαμε…».
Στη συνέχεια ο κ.Ιγνάτιος αναφερόμενος σε τραγικά γεγονότα της καθημερινότητάς μας σημείωσε: «είναι η ώρα να αποδείξουμε και πάλι – όπως το αποδεικνύουμε – ότι μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυοι, ελεήμονες και φιλάνθρωποι. Επιτέλους μάθαμε να μοιραζόμαστε. Οι τραγικές εικόνες που αυτή τη στιγμή αποτυπώνονται στα νησιά μας εκεί στο Αιγαίο, εικόνες που κάνουν τους ανθρώπους να ραγίζουν οι καρδιές τους και να δακρύζουν τα μάτια τους, εντούτοις αναδεικνύουν και κάτι πολύ σημαντικό σε αυτούς όλους που πλέον μας έχουν βάλει στο μικροσκόπιο και πολλές φορές μας ευτέλισαν ή μας αδίκησαν… Σήμερα παραδέχονται ότι υπάρχει σε αυτόν τον λαό μια ψυχή που δεν είναι παντού αυτονόητη. Δεν είναι μικρό πράγμα οι γιαγιάδες της Μυτιλήνης να δίνουν παράδειγμα συμπαράστασης, προστασίας ανθρώπων, όποιοι και αν είναι, σε ότι κι αν πιστεύουν, από όπου και αν προέρχονται. Δεν είναι μικρό πράγμα οι ψαράδες να ριψοκινδυνεύουν τη ζωή τους για να σώσουν ανθρώπους μέσα από τη θάλασσα, κάνοντας βάρδιες για να μην μείνει κανείς μόνος του εκεί στο πέλαγος… για να σώσουμε ψυχές ανθρώπων και παιδιών».
«Εμείς έχουμε μεγαλώσει βιώνοντας ότι, ο κάθε άνθρωπος είναι μια μοναδική εικόνα του Θεού και αυτός είναι ο θησαυρός μας και έτσι θα έρθει το έλεος» συμπλήρωσε ο Σεβασμιώτατος, καλώντας και πάλι όλους να πάρουμε παράδειγμα από τον Άγιό μας «γιατί τώρα το χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε», όπως χαρακτηριστικά είπε.
Ολοκληρώνοντας επεσήμανε πως «εμείς καλούμεθα να μιμηθούμε τον Άγιο. Εμείς καλούμεθα να δείξουμε το δρόμο στους συνανθρώπους μας, στους αδελφούς μας, στους συμπατριώτες μας… Όλα αυτά θα μας οδηγήσουν στην αιωνιότητα, εκεί όπου θα γευθούμε χαρά γιατί έχουμε ευεργετηθεί και έχουμε ευεργετήσει».
