Την ίδρυση κέντρων αποτέφρωσης στα νεκροταφεία που ανήκουν στο δήμο Αθηναίων, υποσχέθηκε ότι θα προσχωρήσει «το ταχύτερο» ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης.

Πέρα από τους πρακτικούς λόγους της συμφόρησης των κοιμητηρίων, χιλιάδες οικογένειες κάθε χρόνο μεταφέρουν τη σορό των οικείων τους στη Σόφια της Βουλγαρίας με τεράστιο οικονομικό και συναισθηματικό κόστος, είπε ο κ. Καμίνης, παρουσιάζοντας σε συνέντευξη Τύπου χθες την εργασία για την εκπόνηση της προτεινόμενης τροπολογίας στη νομοθεσία που αφορά στην αποτέφρωση των νεκρών μαζί με τους δικηγόρους Νίκο Αλιβιζάτο και Λούσυ Κιουσοπούλου, αλλά και τον πρόεδρο της Επιτροπής για το Δικαίωμα της Αποτέφρωσης των Νεκρών στην Ελλάδα, Αντώνη Αλακιώτη.

«Έχουν περάσει οχτώ χρόνια που το θέμα της αποτέφρωσης των νεκρών στην Ελλάδα ρυθμίστηκε για πρώτη φορά με το άρθρο 35 του Ν 3448/2006. Όμως όσες φορές δήμοι, όπως της Θεσσαλονίκης ή της Αθήνας προσπάθησαν να προχωρήσουν στη χωροθέτηση ΚΑΝ, τα σχέδια “πάγωσαν” για τον λόγο ότι εγγενείς αδυναμίες στο νομοσχέδιο καθιστούν ουσιαστικά αδύνατη την κατασκευή και τη λειτουργία ΚΑΝ», επεσήμανε ο κ. Καμίνης.

Ο κ. Αλιβιζάτος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, ανέφερε, πως είναι δικαίωμα του καθενός να διαφεντεύει το σώμα του και αποτελεί παραβίαση των δικαιωμάτων του αν δεν του παρέχεται τέτοια δυνατότητα. Επίσης, και από θεολογική σκοπιά, δεν υπάρχει ρητή δογματική απαγόρευση για την καύση των νεκρών, ούτε κανόνες πως οι νεκροί πρέπει να ενταφιάζονται.

«Τα προβλήματα στη νομοθεσία είναι κυρίως τεχνικού χαρακτήρα, παραλήψεις και νομοθετικοί περιορισμοί» υπογράμμισε η κ. Κιουσοπούλου, η οποία παρουσίασε τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, που αποτελούνται από τέσσερα άρθρα, επιλύοντας τα ζητήματα που είχαν μέχρι σήμερα προκύψει.

Συνοπτικά επιτρέπεται η ίδρυση των αποτεφρωτηρίων νεκρών και οστών από τους δήμους και τα νομικά πρόσωπα των δήμων και η άδεια να χορηγείται από την περιφέρεια. Τα ΚΑΝ να μπορούν να δημιουργηθούν εντός ή εκτός του σχεδίου της πόλης και εντός ή εκτός των ορίων των ΟΤΑ (Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης).

Οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις, παρότι είναι χαμηλής όχλησης και δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον, αποκλείεται να κατασκευαστούν σε περιοχές αμιγούς κατοικίας.